Niniejsza praca jest efektem moich wieloletnich zainteresowań trzema obszarami badawczymi: komunikowaniem międzykulturowym, public relations (PR) i lingwistyką. Podjęłam w niej próbę ukazania specyfiki międzykulturowego transferu wiedzy, jaki dokonuje się w polskim dyskursie public relations. Skoncentrowałam się na językowych przejawach tego transferu, a zaprezentowane tu rozważania i analizy są efektem mojego autorskiego podejścia do specyfiki owego dyskursu. Książka ta nie jest zatem kolejnym na polskim rynku wydawniczym opracowaniem z zakresu PR, jest raczej interdyscyplinarnym studium o specjalistycznym dyskursie, jaki konstytuuje się w Polsce w środowisku ludzi zawodowo związanych z PR, o wyznaczaniu przestrzeni semantycznej nowego pola wiedzy. Zakres tematyczny książki i jej zawartość z pewnością mogą być poddane dalszym uzupełnieniom i rozwinięciom, dyskurs ten bowiem wciąż się rozwija i z pewnością może być przedmiotem dalszych analiz. Na tym jednak etapie moich badań nad dyskursem PR chciałabym podziękować wszystkim tym, którzy przyczynili się do powstania tej publikacji. Szczególnie wiele zawdzięczam profesorowi Jackowi Warchali, który od samego początku tego przedsięwzięcia aż do ostatniego etapu przygotowania książki do druku niestrudzenie omawiał ze mną złożoną naturę problemów badawczych tej pracy. Jego wsparcie merytoryczne, ale także jego entuzjazm, słowa zachęty i niezachwiana wiara w powodzenie tego projektu były dla mnie najbardziej istotną inspiracją.