Opinia na temat książki Miłość z gwiazd

Wiecie co? Czytając debiuty coraz częściej się zastanawiam, czy one faktycznie nimi są. Jeszcze dwa lata temu pisarze nie mieli tak dobrych stylów literackich co teraz. Teraz co druga pozycja to niemal cukiereczek, który posmakuje każdemu. Piszę teraz o tym, bo właśnie tą książkę mam za takiego cukiereczka:-) A nawet piankę, gdyż przez tą powieść się przepływa, choć niesie za sobą wiele cierpienia. Jest dość gruba, ale każda strona warta jest poznania. Mi przywodziła na myśl piosenkę ,,Zabierz tę miłość". Książka była równie uczuciowa co ta piosenka. Pozwalała na marzenia i bujanie w obłokach. Chwilami tak pięknie opisana sprawiała, że czułam jakbym się unosiła w powietrzu kierowana miłością z książki. To było takie niezwykłe doświadczenie. Oczywiście zanim zrobi się przyjemnie, musi być wpierw nieprzyjemnie i smutno. Dojdzie bowiem do wypadku z udziałem głównej bohaterki i jej rodziny. Będzie poszukiwała pomocy i natrafi na nią, ale niekoniecznie tego się spodziewała. Tajemnicza placówka, gdzie ludzie tam przebywający są zupełnie inni i niekoniecznie normalni budzi chwilę niepewności. Tam pozna obiekt, który zawiruje jej światem. Również i jego uczucia staną pod znakiem zapytania, kiedy ich spojrzenia się skrzyżują. To jest ten moment, kiedy po ciele przechodzą dreszcze, a serce przyspiesza sprawiając, że oblewamy się rumieńcem. Czym jest strach w porównaniu z elektrycznym wstrząsem dwojga ciał? I może byłoby później normalnie i zwyczajnie gdyby nie pewien szczegół...

,,Podczas pierwszego zbliżenia, tradycyjnie, mieszkaniec Blur nagryza lewe ucho swojej partnerki, by zaznaczyć, że należy do niego. To tak zwane naznaczenie".

Niby tacy sami, a jednak inni. Z tego też powodu ich wierzenia i tradycje bardzo się od siebie różnią. Czy zatem ludność z obcej planety pozwoli im być legalnie razem?

To miłosna fantastyka. Oznacza to, że zdarzyć może się wszystko, a bohaterzy będą musieli wiele przecierpieć, by... mogło nadejść wszystko...