Misja grawitacyjna

Czytanie książek SF wydanych ponad 60 lat temu wiąże się z ryzykiem napotkania w nich anachronizmów, które mogą całkowicie zepsuć przyjemność z lektury jeśli tylko autor nie był naprawdę utalentowanym pisarzem lub nie zamaskował ich zręcznie pomijając szczegóły techniczne. Hal Clement poradził sobie całkiem nieźle z unikaniem takich pułapek i napisał powieść, która sprawnie omija przeróżne potencjalne mielizny technologiczne. Jest też niezwykle solidnie przygotowana od strony naukowej. Posłowie odautorskie pokazuje wszystkie elementy kreacji świata oparte na ówczesnej wiedzy astronomicznej i fizycznej i śmiało tę wiedzę ekstrapolujące by opisać planetę o niesamowicie zmiennej grawitacji, osiągającej na biegunach 700g a na równiku redukowanej do 3g przez siłę odśrodkową. Historia wyprawy ratunkowej, do której ludzie angażują przedstawicieli miejscowej cywilizacji jest właściwie opowieścią przygodową, ale w pełni uwzględniającą realia planety o gigantycznym ciążeniu. Przypomniały mi się stare dobre czasy, gdy opowieści SF były prostsze niż dzisiaj i ich fabuły opierały się na odkryciach kolejnych niezwykłych planet i innych cywilizacji. Książki takie jak "Niezwyciężony" czy "Eden" Lema albo cykl "Wspomaganie" Brina. Opowieść Clementa dorównuje im zarówno pod względem założeń naukowych i konsekwentnego ich wdrożenia jak i jeśli chodzi o wiarygodność opisu innoplanetarnych mieszkańców. Dziś już nikt tak nie pisze. Galaktykę zamieszkują przecież miliony cywilizacji i jedyną troską...