Opinia na temat książki Morderstwo w świątecznym ekspresie

Na stacji kolejowej w Londynie spotykają się pasażerowie pociągu sypialnego jadącego do Fort William w zachodniej Szkocji. Kiedy pociąg wykoleja się na pustkowiu, w jednym z przedziałów dochodzi do morderstwa. Rozwiązania zagadki podejmuje się emerytowana detektyw Roz, która pewna jest tylko jednego – ktoś z pasażerów jest zabójcą.

Jak widać po ocenie, ta książka nie zdobyła mojej aprobaty. Nie jest to najgorszy przeczytany przeze mnie kryminał, ale na pewno jeden z tych, o których wolałabym zapomnieć. Kiedy po raz pierwszy usłyszałam o tej książce, chciałam po nią sięgnąć przez wzgląd na zestawienie ją z pozycją Agahty Christie. Później jednak stwierdziłam, że to nie jest najlepszy pomysł. Jednak przełamałam się, ponieważ chciałam trochę odpocząć od obyczajowych świątecznych powieści i przenieść się w świat trupów.

Myślę, że autorce na rękę było wzorowanie się na powieści Agathy Christie, bo mam wrażenie, że zagadka kryminalna jest zasłoną dymną, która ma zwrócić w tym przypadku uwagę na wykorzystywanie seksualne kobiet. Jak najbardziej jest to słuszne i autorka pewnie miała jak najlepsze chęci, ale wydaje mi się, że powieść obyczajowa czy melodramat sprawdziły się lepiej. Poruszenie tego tematu w kryminale było krzywdzące zarówno dla jednej jak i drugiej strony. Kryminału to w żaden sposób nie wyróżniło, a temat tak ważny, mam wrażenie, został zmarginalizowany. Mam też nieodparte wrażenie, że autorce przede wszystkim zależało na tym, by czytelnik miał świadomość, że główna bohaterka zamiast zięcia ma zięciową (czy istnieje takie słowo w polskim alfabecie?), a do jednej z osób w pociągu fajnie było się zwracać per ono. Może się czepiam, może wychodzę na osobę nietolerancyjną, ale skoro walczymy o równouprawnienie, to może warto myśleć o nim w szerszym zakresie. Ode mnie 3/10.