Opinia na temat książki Mykwa

Zyta Rudzka niezależnie jakiego tematu tknie, czy to mocno eksploatowanego zawsze czyni to w sposób nietuzinkowy.
Każdy z bohaterów grzęźnie w jednej z dekad swojego życia. Bella spogląda w lustrze chcąc zobaczyć jak wygląda ohydny Żyd, nie może się nadziwić, że ma narodowość wypisaną na twarzy. W końcu Żyd jest ciemny, brudny, zły.

To, co przesiąka przez kartki tej mikropowieści to intymność. Trauma dziedziczona z pokolenia na pokolenie nie daje szans na spokojne, szczęśliwe życie. Bohaterowie wiodą żywot niczym kanałowe szczury pomimo, iż obserwujemy ich codzienność widzimy, że ciągle pozostają w cieniu.
Nad ich głowami ciągle majaczy widmo antysemityzmu, który kładzie się cieniem na ich duszach, nie pozwalając na normalność.

Autorka zaskoczyła na poziomie formy, stylu, który potrafię rozpoznać już po kilku zdaniach, na poziomie tematyki już niekoniecznie. Tworząc fragmentaryczne, odrębne narracje dodaje do tego cięty, błyskotliwy język.
Nie dziwi zatem, że została laureatką tyłu nagród. Odkryłam jej twórczości za sprawą Krótkiej wymiany ognia, później przyszedł czas na Ten się śmieje kto ma zęby, zamierzam bacznie przyglądać się jej twórczości. Cieszy mnie świadomość, że grono moich ulubionych polskich autorów poszerzyło się o nazwisko Zyty Rudzkiej.