Myślenie czarno-białe

Czyli o trudnych terminach naukowych po ludzku. Szufladkujemy, porządkujemy, kategoryzujemy. My kontra Oni, Dobro kontra Zło, Walka kontra Ucieczka. Kevin Dutton pokazuje nam binarność naszego postrzegania świata, która w pierwszej chwili wydaje się być idealna, coś jest czarne, albo białe - możemy wybrać jedno albo drugie. I tu zaczyna się chaos. Bo ludzki mózg pracuje. Stawia granicę. Tylko gdzie? Czym różni się 69 od 70? Tym, że jedna osoba zda egzamin, a druga nie. Więc sztuczne odgradzanie grubą kreską, wywołuje w nas frustrację. Dlaczego uważamy liczbę 7 za szczęśliwą? Siedmiodniowy tydzień, siedem podstawowych nut, siedem emocji, które rozpoznaje ludzki mózg i tęcza ma siedem kolorów. Choć nie wszędzie i nie chodzi o jakieś herezje z dziedziny fizyki, tylko o determinizm lingwistyczny - bo jak czegoś nie nazwiemy, to tak jakby tego nie było, a członkowie plemienia Berinmo nie odróżniają niebieskiego od zielonego, albo raczej nazywają je tak samo. O czym jeszcze jest ta książka? O perspektywie, stereotypach, które z jednej strony krzywdzące, a z drugiej są naszym systemem obronnym, o superswazji (czyli jak dobrą gadką można oszukać nasze głowy).
"Myślenie czarno-białe" to niesamowicie ciekawa książka, pełna zabawnych historii opowiadanych przez autora z zadziwiającą lekkością. Fantastyczna lektura niosąca ze sobą ogromne pokłady wiedzy, która podana w przystępny sposób zostaje w pamięci na dłużej.
Jeżeli lubicie wiedzieć jak, skąd i dlaczego, ta książka jes...

Mózg jest fascynującym organem, mimo że często nas oszukuje. I to zakłamane rozumienie otaczajacego nas świata, próbuje wyjaśnić autor tej książki. Jesteśmy nastawieni na widzenie czarno-białe, bo tak w drodze ewolucji było najbezpieczniej. Łatwe rozróżnianie dobra od zła, w przeszłości uchroniło nas od wielu problemów. Jednak dziś, kiedy nie grozi nas realne niebezpieczeństwo, nie dostrzeganie szarości jest bardziej przeszkodą niż pomocą.

Autor w sposób przystępny, w lekkim stylu i przyjemnym językiem pokazuje nam złożoność problemu, od genezy zjawiska aż po dziś dzień. Każdy aspekt jest dokładnie omówiony, razem z przykladami, a całość jest podzielona na rozdziały co pozwala łatwo wrócić do interesujacych nas zagadnień. Nie jest to książka na raz, a raczej na podczytywanie i poświęcenie chwili na refleksję. Mimo tego jest to wartościowa publikacja, którą można polecić każdemu, kto chce poznać zagadki mózgu.

„Poruszamy się w szarym świecie, korzystając z czarno-białej nawigacji”.

Kevin Dutton w swojej najnowszej książce „Myślenie czarno-białe. Binarny mózg jako balast w skomplikowanym świecie” funduje nam niebanalną podróż po zakamarkach ludzkiego umysłu.

Autor, doktor psychologii społecznej, w niezwykle ciekawy i przystępny sposób, opowiada o tym, że rodzimy się wyposażeni w zdolność kategoryzacji i szufladkowania. Ta zdolność obejmuje wszystkie aspekty naszego życia i ułatwia nam je, sprawia, że staje się ono uporządkowane i w pewien sposób przewidywalne. Gdybyśmy tego nie potrafili, nasze życie byłoby matrixem, nie odnaleźlibyśmy się w tym świecie. Kategorie czasami zastawiają na nas pułapki, jednak nie są ani dobre ani złe. Są jak pojemnikami do przechowywania życia, nie może być ich zbyt dużo, bo zaczną zawadzać.

Instynkt kategoryzacji służy zatem, przede wszystkim, porządkowaniu otaczającej nas rzeczywistości, „układaniu naszych doznań na osobne sterty”. Umiejętność tą doskonalimy całe życie. Tajemnica sortowania rzeczywistości to zdolność mózgu, by mógł zgromadzić odpowiednią ilość informacji we właściwej liczbie szufladek o optymalnej pojemności w pożądanych odstępach.

Jednak mózg łatwo poddaje się manipulacji. Systematyzujemy zamiast tworzyć hierarchię. Można więc i tu przesadzić, co może doprowadzić do zawężenia zdolności do generalizowania w oderwaniu od kontekstu.

Kategoryzacja, co do zasady, upraszcza nam świat. ...

Każdy z nas ma mózg. To jest kwestia niezaprzeczalna. Codziennie wykorzystujemy go do wykonywania wszystkich czynności, porządkowania, kategoryzowania danych… Jest to wpisane w nasze instynkty. Kevin Dutton przedstawia nam książkę „Myślenie czarno-białe. Binarny mózg jako balast w skomplikowanym świecie”. Jest to kolejna książka z kategorii książek psychologicznych tego autora. Autor w bardzo prosty sposób wyjaśnia nam skomplikowane aspekty naszego mózgu, a przede wszystkim naszego myślenia. Porusza tematykę dylematów społecznych i egzystencjalnych przytaczając przy tym świetne przykłady z życia wzięte. Treść książki opiera się nie tylko na bardzo dobrym materiale naukowym, ale i codziennych obserwacjach. Poznajemy schematy wedle których dokonujemy szufladkowania i etykietowania informacji. Autor uświadamia nam, że w życiu posługujemy się prostym schematem, gdzie wszystko jest dla nasz czarne, bądź białe. Spowodowane jest to naszą ewolucją, ale także wpajaniem nam pewnych schematów przez bliskich. Jednak takie upraszczanie wcale nie jest dobre. Autor uważa, że przez zbyt szybko ewolucję nie jesteśmy w stanie w pełni zrozumieć otaczającego nas świata. Dlatego w książce znajdziemy podpowiedzi jak odnaleźć się we współczesnej rzeczywistości. Z lektury książki płynie wiele wniosków, które warto wziąć sobie do serca. Dutton uświadamia nam, że nic nie jest czarno-białe. Tak naprawdę przybierają one odcienie szarości.

Zdecydowanie polecam książkę każde...

Odbieracie wszystko w czarno białych barwach, albo znacie kogoś, kto tak robi? Dzielimy świat na dobry i zły, jasność i światło, szczęście i smutek. Jakby wszystko miało dwie odrębne strony medalu i nic pomiędzy. Nawet jeśli zdajemy sobie sprawę z istnienia odcieni szarości, a nawet i całej tęczy różnych kolorów i opcji, nasz mózg nadal, niesamowite może kierować się czarno białym myśleniem.

Zamiast zacząć coś nowego, tkwimy w tym co znamy. Zamiast zmieniać i rozszerzać poglądy o świecie, uparcie tkwimy przy tym, w co wierzymy od zawsze. Jest tak?

W książce autor wyjaśniać działania binarnego mózgu, to, jak i dlaczego widzimy świat w czarno białych barwach, oraz jak przesuwać te granice i ewoluować sposoby myślenia. Książka podejmuje wiele ciekawych tematów, mamy nawet cytaty i kilka grafik, a całość złożona jest a krótkie, ułatwiające czytanie rozdziały.

"Myślenie Czarno białe " to niemal ostrzeżenie, odnoszące się do braku tolerancji, ekstermizmu, a nawet pandemi. To, że jesteśmy nauczeni dzielić świat na czarny i biały, nie znaczy, że zawsze zawsze jest dobre, ani, że nie możemy tego zmienić.

Myślę, że tolerancji jest niezmiernie ważna i każdy pownien się jej nauczyć. Tak samo nasze życie może być łatwiejsze, gdy przestaniemy widzieć tylko czarny i biały, a zaczniemy dostrzegać także inne kolory, czy pozytywne rzeczy, nawet w ciężkich chwilach. Zmiana myślenie to wyjście że strefy komfortu, które zwłaszcza z początku może być trudne...

Daje do myślenia i prowokuje do wnikliwej analizy.
W którym miejscu jest granica "białej szarości", a gdzie zaczyna się "czarna szarość"?