Najlepsze jest najbliżej

Kolejna książka o "Familii", którą czytałam i która jakoś całkiem przyzwoicie dała się przyswoić.
Tym razem na pierwszym planie mamy historię pani doktor Aleksandry Dort, która mimo wszystkich osiągnięć ciągle jest odrzuconą przez rodzinę Olą, oraz stanowczego, poukładanego, zamożnego biznesmena Andrzeja Nicińskiego, zwanego Rambo, który do wszystkiego doszedł wyłącznie własną ciężką pracą, a życie nie głaskało go po głowie.
Tych dwoje zna się od dziecka, mieszkali w jednym bloku i przyjaźnią się od lat, choć z tą przyjaźnią to trochę różnie bywa, bo w gruncie rzeczy pani doktor kocha swojego przyjaciela z dzieciństwa, a on musi dojrzeć do tego, że jest ona kobietą jego życia.
Nie obyło się oczywiście bez "najważniejszej w całej wsi" (a właściwie w całym Kraśniku) Marty, która musi, bo inaczej się udusi, na każdym niemal kroku, choć niby mimochodem, udowadniać, że jest niezwykła, ale od pewnego czasu zrobiłam się zaimpregnowana na nią.

Podobała mi się opowieść o dwojgu poranionych ludziach, o tym, jak krętymi drogami do siebie idą, jak czasem najlepsze intencje bywają źle odebrane, a chęć pomocy może drugą osobę odstręczyć, jak ważne jest, by nie uszczęśliwiać kogoś po swojemu, tylko postarać się zrobić coś, co będzie ważne dla niego.