Opinia na temat książki Największa radość, jaka nas spotkała

Claire Lombardo popełniła niezwykły debiut literacki „Największa radość, jaka nas spotkała”. To saga rodzinna małżeństwa Sorenson i ich czterech córek.

Każda z nich jest inna i każda przechodzi życiowy kryzys. Wendy, najstarsza córka, zmaga się z żałobą po śmierci męża i szuka pocieszenia w alkoholu i przelotnych związkach. Violet, była prawniczka, teraz pełnoetatowa mama, walczy z własnymi lękami. Liza, neurotyczna profesorka, dowiaduje się, że jest w ciąży, co budzi w niej mieszane uczucia. Najmłodsza Grace prowadzi życie, które jest zupełnie inne od tego, co pokazuje na zewnątrz.

Powieść przedstawia głęboki i poruszający obraz rodzinnego życia, życia pełnego problemów i codziennych wyzwań. Autorka świetnie oddaje skomplikowane relacje rodzinne i pokazuje, że mimo przeciwności losu, więzi te mogą być niezwykle silne. Wyciąga na wierzch największe ludzkie obawy, opowiada o potrzebie bliskości, chorobie, uzależnieniach, stracie ukochanych i dojmującej samotności, będącej nierzadko nieodłączną częścią życia. Nic nie jest tu czarno-białe. Lombardo przedstawia różne punkty widzenia swoich postaci, nie opowiadając się po żadnej ze stron. Namawia tym samym czytelnika do refleksji i zostawia go po lekturze targanego skrajnymi emocjami.

To studium rodziny w kryzysie, ukazujące zarówno trudne momenty, jak i chwile wielkiej radości, a dla tych drugich warto żyć.