Opinia na temat książki Naucz mnie jak radzić sobie z emocjami, komunikować się, znaleźć przyjaciół

W dzisiejszym świecie coraz więcej dzieci ma problemy natury emocjonalnej, nie wiedzą, jak je rozpoznawać i jak sobie z nimi radzić. U wielu z nich pojawiają się trudności z prawidłowym komunikowaniem się z otoczeniem, a co za tym idzie problemy w kontaktach społecznych z rówieśnikami i szerszą społecznością, co w konsekwencji uniemożliwia wręcz znalezienie sobie grupy przyjacielskiej. W związku z takimi problemami dzieci pojawiają się coraz to nowe wydawnictwa, które chcąc wyjść naprzeciw oczekiwaniom pedagogów, psychologów i rodziców proponują wszelkiego rodzaju poradniki ukierunkowane na taką problematykę. Ciężko jest jednak spośród tego gąszczu znaleźć coś wartościowego. Jednak natrafiając zupełnie przypadkiem na książkę autorstwa Sylwii Sitkowskiej, Marii Kocurowskiej i Damiana Berenta „Naucz mnie jak radzić sobie z emocjami, komunikować się, znaleźć przyjaciół” znalazłam bardzo dobrą pozycję ze scenariuszami zajęć, które można wykorzystać w każdej grupie wiekowej i niezależnie od tego, czy przyjdzie nam pracować stacjonarnie czy online.

Scenariusze opierają się na Treningu Umiejętności Społecznych (TUS), który wykorzystywany jest w terapii dzieci z Zespołem Aspergera oraz autyzmem, ADHD, agresywnych, mających problem z przestrzeganiem przyjętych norm społecznych, adoptowaniem się do nowych sytuacji, ale też tych nieśmiałych, które chciałyby nawiązać przyjaźnie z rówieśnikami, ale na dany moment mają z tym problem.

Tematyka zajęć zaproponowana przez autorów książki jest odpowiednia do dzisiejszych czasów, gdyż poza integracją grupy, rozpoznawaniem swoich emocji, czy radzeniem sobie w sytuacjach trudnych czy konfliktowych zadbali oni również o propozycję zajęć związanych z ostatnio najważniejszym aspektem naszego życia, a mianowicie mowa tu o Internecie, który dodatkowo przez pandemię zyskał w dzisiejszym świecie znacznie wyższy status. W związku z takimi zmianami w życiu wielu młodych ludzi autorzy zadbali o to, by nauczyciele mieli wsparcie w tematyce bezpieczeństwa w sieci, by już od najmłodszych lat uczyć dzieci, że tak jak na ulicy nie każdy człowiek jest naszym przyjacielem, tak w Internecie nie każdy ma dobre wobec nas zamiary. Także nie ominęli tematyki wszechobecnego w wirtualnym świecie mediów społecznościowych hejtu i jak sobie z tą nieprzyjemną sytuacją radzić. Ważne jest też podkreślenie bezpieczeństwa pod kątem udostępniania danych i wizerunku w sieci, z czego dzieci nierzadko nie zdają sobie sprawy, jak jest to niebezpieczne. Tym bardziej jest to ważna tematyka wśród dzieci, bo coraz młodsze z nich korzystają z Internetu bez ciągłego nadzoru rodziców.

Moim zdaniem, pedagoga – praktyka, książka jest warta polecenia, gdyż każdy z nas, osób pracujących z dziećmi znajdzie w niej, jeśli nie całe scenariusze, to chociaż elementy do wykorzystania w pracy ze swoją grupą, co często jest nieocenione w pracy.