Analiza anonimowego komentarza do Parmenidesa Platona na tle myśli plotyńsko-porfiriańskiej. W książce autor pragnie przedstawić dziedzictwo myśli neoplatońskiej zachowane we fragmentach anonimowego (porfiriańskiego?) komentarza do Parmenidesa. Dlaczego akurat myśli neoplatońskiej? Po pierwsze dlatego, że z punktu widzenia patrystycznego jest ona najważniejsza, gdyż ogromna większość myślicieli chrześcijańskich, poczynając już od II wieku, bazowała w swoich opracowaniach myśli chrześcijańskiej właśnie na dorobku medio-platonizmu, a później neoplatonizmu. Po drugie dlatego, że takie studium lepiej ukaże zakres, w jakim może się poruszać współczesna reinterpretacja dogmatów ustalonych na pierwszych soborach w starożytności chrześcijańskiej. Autor uważa to za konieczne dla właściwego ich rozumienia w ogóle.