Opinia na temat książki Nieuniknione

Już dawno nie czytałam paranormal romace, więc powrót na tak dobrze mi znane tereny jest fajną odskocznią od innych książek.

Poznajemy siedemnastoletnią Evie, która przyjechała do innego miasta na studia. Nikogo nie zna w nowym miejscu, a od momentu gdy Reed na nią spojrzał, zaczął ją nienawidzić i wypędzać z uczelni. Zdezorientowana dziewczyna nie daje się zastraszyć; znajduje nowych znajomych - Freddiego i Russela, Brownie i Buns. Wstąpiła nawet do żeńskiej drużyny hokeja na trawie. Wszystko układa się w porządku, gdyby nie to, że z dnia na dzień w życiu Evie robi się coraz dziwniej - doznaje dziwnych wizji w sklepie, jej rany leczą się w zastraszającym tempie, a do tego Reed zaczyna za nią łazić i się martwić nie mówiąc, o co mu chodzi.

Powiem, że początkowo książka nie była jakaś supergenialna, a z dalszymi stronami jej się nie polepszało, bo to jest strasznie denerwujące, jak bohaterzy kochają się w sobie po tygodniu znajomości i uważają, że znają się na wylot. Do tego Evie w kółko wyrzuca niezjedzone przez siebie jedzenie - serio, który student tak robi.? I w ogóle człowiek; kupić sobie śniadanie i codziennie wyrzucać, bo "straciło się apetyt" przez rozmowę. Co za głupota.

Ale udawało mi się ignorować te drobne szczególiki i próbowałam się wczuć w tę książkę, bo paranormal romance jest zawsze takim przyjemnym gatunkiem - wiadomo, co się tam będzie dziać i to jest takie relaksujące.
Pod koniec książki robiło się naprawdę fajnie - w Evie doszło do zmiany, poznaliśmy kolejne anielskie osobistości i była finałowa groźna walka, na którą zawsze czekam z niecierpliwością, bo dopiero one pokazują siłę i odwagę bohaterki - uwielbiam to. Choć zakrwawiona i ledwo jest w stanie chodzić to jednak wstaje i dalej walczy. Ten moment jest jednym z najwspanialszych w paranormal romance.
Bohaterów polubiłam, są zabawni i niebezpieczni kiedy potrzeba.
Oczywiście zakończenie szczęśliwe i jestem ciekawa co będzie dalej.