Cytaty z książki "Niewidzialne życie Addie LaRue"

Dodaj nowy cytat
Znajdę drogę albo sama ją sobie utoruje.
Mrugam i mija połowa życia.
Nie chcę umrzeć tak samo, jak żyłam.
Urodzona i pochowana na dziesięciometrowej działce.
Nie czułam się odważna. Raczej tak, jakbym nie miała wyboru. Tak jakbym... Czułam, jakbym tam umierała.
Nie lubię wspierać błędnych przekonań w świecie pełnym pustych słów.
Sztuka przekazuje idee. A idee są o wiele bardziej szalone niż wspomnienia. Idee wydają się piąć w górę jak zielsko i zawsze znajdują sposób, żeby się przecisnąć.
Szczęście trwa krótko, historia trwa dalej, a ostatecznie każdy chciałby zostać zapamiętany.
Po co sadzić nasiona?
Po co ich doglądać i pomagać w rośnięciu?
W końcu wszystko i tak popada w ruinę.
Wszystko umiera.
Wojna z cyników czyni wierzących. Lizusy nagle chcą dostąpić zbawienia, więc wszyscy zazdrośnie strzegą swoich dusz, niczym kobieta najcenniejszych pereł.