Opinia na temat książki Niewidzialny front

Pamiętam jak pojechałam z córką na szczepienie i w mediach zaczęły się pojawiać informacje na temat rozprzestrzeniania się wirusa Covid-19 i rozmawiając z lekarką na ten temat, mówiła uspokajająco, że to nic groźnego, ot kolejny szczep wirusa..
Jednak kiedy doszło do momentu kulminacyjnego i ten pojawił się w otaczającej codzienności, wśród przestraszonych i nad wyraz przewrażliwionych ludzi, którzy zaczęli wykupywać wszelkie środki higieniczne przyznam, że sama nie wiedziałam już co myśleć na tę szalejącą panikę..
W mediach zalewały nas informacje, niekoniecznie pokrywające się z prawdą, w niektórych momentach kiedy to jedna podawana informacja zaprzeczała drugiej powiedziałam dość, wyłącz telewizor, dbaj o siebie i rodzinę, minie.

Cieszę się ogromnie, że w moje dłonie trafiła książka Pana Tomasza "Niewidzialny front". Na medycynie to ja się w ogóle nie znam, ale tematykę medyczną niezwykle lubię. A kiedy jeszcze jest spisana przez osoby zajmujące się tym zawodowo, to koniecznie chce zasięgnąć dodatkowej wiedzy i dawki informacji ze strony, której większość z nas nie chce znać.
Spisanie pamiętnika z wydarzeń wybuchu pandemii jest ogromnie ciekawa, gdzie opieka medyczna została rzucona w wir szaleństwa i ukazuje jak wiele absurdów i niedopatrzeń wynikło za sprawą koronawirusa. Gdzie każda inna choroba ma podobne objawy, jednak wszystko zostało zepchnięte na dalszy plan, gdzie popełniono wiele strat..
Z książką Pana Tomasza przenosimy się do czasu wybuchu epidemii, gdzie szpitalne mury były dla nas nieosiągalne i skrywały swoje można powiedzieć 'tajemnice'. Czytamy o niekończącym się zmęczeniu i dyżurach w niezwykle trudnych warunkach, absurdach jakie miały miejsce, ale przede wszystkim jesteśmy świadkami spisanych rozmów między personelem, który miał naprawdę ciężki żywot..