Na tom składa się poprzedzony wstępem krytycznym wybór pism łacińskich poety: kilkanaście listów i rozprawa O niewiedzy własnej i innych, skierowana zarówno przeciw ślepemu posłuszeństwu autorytetowi Arystotelesa, jak i przywiązywaniu zbyt dużej uwagi do nauk przyrodniczych kosztem literatury i filozofii moralnej. W listach i rozprawie zobaczymy wizerunek Petrarki różny od stereotypu utrwalonego przez Sonety do Laury, człowieka nie tylko wrażliwego, ale i erudytę o szerokich horyzontach i niezawodnej intuicji.