Traktat "Poczwórne źrodło twierdzenia o podstawie dostatecznej" to pierwsza poważna dysertacja filozoficzna Schopenhauera, będąca jego pracą doktorską obronioną w 1813 roku. Rzecz [..] będzie stanowiła osnowę rozważać we wszystkich jego późniejszych traktatach. [...] Otóż, rzeczywistość, którą opisuje [...] jest złudzeniem. Wszelki przedmiot, podlegający oglądowi przedmiotu, jest tylko i wyłączenie przedstawieniem, "unaoczenieniem". Stąd też dla Schopenhauera nie istnieje różnica między przedmiotem a przedstawieniem - z punktu widzenia podmiotu jest to samo.
wstęp: Jakuba Rogulskiego