Opinia na temat książki Oberża na pustkowiu

Bohaterką "Oberży na pustkowiu" jest 23-letnia Mary. Przenosimy się do XIX wieku. Historię Mary poznajemy w trudnym dla niej momencie życia. Mieszkała tylko z matką, a po jej śmierci zmuszona była sprzedać podupadającą farmę i przenieść się do ciotki, siostry matki. Okazało się, że obecnie ciotka mieszka na odludziu w rozpadającej się oberży Jamajka, którą prowadzi jej mąż. Po przybyciu do ciotki, Mary przekonuje się, że jej wujek to zły, okrutny człowiek, brutalny pijak budzący strach innych ludzi, prowadzący życie przemytnika. Jej nowe miejsce zamieszkania to niszczejąca oberża na uboczu, w której nie zatrzymują się goście w podróży. Tu tylko spotykają się źle ludzie, zawsze pod osłoną nocy. Mary postanawia uratować siebie i wyrwać ciotkę od okrutnego męża. Czy poradzi sobie w tej okrutnej rzeczywistości?

To wciągająca, mroczna historia napisana w 1936 roku. To moja kolejna książka autorki. Podoba mi się jej styl. Mamy tu dużo opisów, które działają na wyobraźnię czytelnika. Czujemy strach, grozę sytuacji, gdy razem z bohaterami znajdujemy się w ponurym krajobrazie torfowisk Kornwalii.

Zaplanujcie sobie tę lekturę. Gorąco polecam, warto przeczytać! Przenieście się więc do tajemniczych wzgórz Kornwalii.