Odmawiam myślenia

Lotta Elstad powiedziała, że „Odmawiam myślenia“ napisała pod wpływem sytuacji aborcyjnej w Polsce, a to od razu sprawiło, że tytuł ten musiałam przeczytać. Spodziewałam się rozważań na temat wolności, kontroli nad swoim ciałem, narzucania woli czy wszystkiego, co wiąże się z przerywaniem ciąży i to dostałam, a jednak... Nie jestem zadowolona z lektury. Elstad ma przyjemny styl, który miło się czyta, ale jej bohaterka, Hedda, trafiła na moją listę najmniej lubianych postaci książkowych. Freelancerka po trzydziestce pod wpływem chwili uprawia seks z nieznajomym, a jakiś czas później dowiaduje się, że jest w ciąży. Idąc do ginekologa od razu wie, że nie chce zostać matką, ale nowe prawo zmusza ją do trzech dni (roboczych!) przemyślenia sprawy. Sprawa pozornie prosta, ale Hedda lubi wszystko sobie utrudniać. Postępuje pod wpływem chwili, jest niestabilna i złamana przez nieszczęśliwą miłość. Odkłada wszystko na później, by w końcu nadszedł moment, gdy to narasta i się komplikuje. Jej sytuacja finansowa jest równie niepewna jak wszystko inne w jej życiu. Decyzje, które podejmuje, można kwestionować, a relacja, w którą wchodzi, tylko wszystko jeszcze bardziej miesza. A potem jest zaskoczona, że coś jej nie wychodzi czy że coś może być trudne. Z ochotą konsekwencje swoich decyzji zrzuciłaby na innych, a gdy nie ma na kogo — zdaje się dusić. Ale. Jej końcowe rozważania na temat metod aborcji w wielu krajach i sytuacji kobiet na świecie to coś ważnego. Powieść Elstad nie jest wi...