Opinia na temat książki Osada

Po wyjściu z więzienia, Igor przenosi się do malowniczego Czorsztyna – miejsca, gdzie (ma taką nadzieję) uda mu się pogodzić z demonami przeszłości, rozpocząć nowy rozdział w swoim życiu, skupić na pisaniu kolejnej powieści. Okazuje się jednak, że w okolicy, w bardzo tajemniczych okolicznościach, giną dwie młode kobiety, a on znajduje się w samym środku mrocznych zawirowań.

„Osada” Anny Olszewskiej to doskonały materiały na scenariusz polskiego kryminału, ponieważ tło historii o Igorze bazuje na realiach miejsca, które skrywa tragiczną prawdę. Przedstawione w książce okolice Jeziora Czorsztyńskiego, malowniczego zakątka Polski, choć urzekające, po dziś dzień niosą po wodzie echo kości, które – jak wielokrotnie podkreślono w książce – wciąż głośno mówią.

Ciężko jest napisać opowieść, która nie kreuje postaci na superbohatera. Momentami czułam, że Igor jest wymuszonym dodatkiem do całej opowieści, a uczucie, które rodzi się między nim a Dobrochną jest lekko wymuszone, ale wciągnęła mnie fabuła, pragnęłam rozwikłać przedstawioną tu zagadkę, potępiałam działania czarnych charakterów i – koniec końców – zakochałam się w tej powieści, przyklasnęłam nawet motywacjom Igora. Dreszczyku dodaje cała historia związana z powstaniem sztucznego zbiornika, którą po przeczytaniu „Osady” natychmiast zgooglowałam i czytałam z szeroko otwartymi oczami.

Bardzo dobra, wielowątkowa książka z przejmującym zakończeniem, tajemnicą, która aż wylewa się z kartek, bohaterami, którzy starają się żyć, chociaż tragedia z przeszłości odcisnęła na nich swoje piętno.

PS Książka zaczyna się cytatem z Pidżama Porno. Czy mogłabym więc nie zaufać autorce, która odnosi się do słów ich piosenki na pierwszych stronach?❤️