Dzięki archeologicznym badaniom ratowniczym wzdłuż trasy projektowanej autostrady A2 pozyskano znaczący zestaw źródeł dokumentujących osadnictwo ludności trzcinieckiego kręgu kulturowego. W dorzeczu środkowej Warty należy ono do najbardziej spektakularnych pod względem potencjału źródłowego, tak w aspekcie ilościowym, jak i jakościowym. Istotne znaczenie merytoryczne materiałów „trzcinieckich pozwala uznać je za bardzo wartościowe kompleksy źródeł archeologicznych dla rekonstrukcji procesów społecznokulturowych na Niżu Polskim w II tys. BC.
Prezentowana książka jest czwartą publikacją wydaną w serii „Via Archaeologica Posnaniensis przez poznański ośrodek naukowy. Przedstawiono w niej osadnictwo wzmiankowanego ugrupowania kulturowego, udokumentowane na trzech spośród wielu stanowisk z wyraźnie zaznaczającą się „trzciniecką fazą zasiedlenia, usytuowanych w dorzeczu środkowego, równoleżnikowego odcinka Warty, tj. w Babiej 6 (AUT 354), Krągoli 6 (AUT 378) i Janowicach 7/8 (AUT 385). Przedstawienie wzmiankowanego etapu zasiedlenia w ramach osobnej publikacji wynika z oceny jego potencjalnych wartości. Materiały „trzcinieckie ze wspomnianych stanowisk zaprezentowano oddzielnie, wychodząc z założenia, że ich zgeneralizowana (łączna) publikacja wywoła efekt „rozmycia specyfiki osadnictwa na każdym z nich, wyraźnie manifestującej się w warstwie taksonomicznej oraz w zakresie zasad organizacji przestrzennej osiedli i reguł zagospodarowania terenu.
Prezentowana książka jest czwartą publikacją wydaną w serii „Via Archaeologica Posnaniensis przez poznański ośrodek naukowy. Przedstawiono w niej osadnictwo wzmiankowanego ugrupowania kulturowego, udokumentowane na trzech spośród wielu stanowisk z wyraźnie zaznaczającą się „trzciniecką fazą zasiedlenia, usytuowanych w dorzeczu środkowego, równoleżnikowego odcinka Warty, tj. w Babiej 6 (AUT 354), Krągoli 6 (AUT 378) i Janowicach 7/8 (AUT 385). Przedstawienie wzmiankowanego etapu zasiedlenia w ramach osobnej publikacji wynika z oceny jego potencjalnych wartości. Materiały „trzcinieckie ze wspomnianych stanowisk zaprezentowano oddzielnie, wychodząc z założenia, że ich zgeneralizowana (łączna) publikacja wywoła efekt „rozmycia specyfiki osadnictwa na każdym z nich, wyraźnie manifestującej się w warstwie taksonomicznej oraz w zakresie zasad organizacji przestrzennej osiedli i reguł zagospodarowania terenu.