Opinia na temat książki Ostatni gasi światło

”Nie wchodź łagodnie w tę pogodną noc.
Niech płonie starość tuż przed kresem dni.
Walcz, walcz gdy światło traci swoją moc.”
Dylan Thomas

Kiedy zostaje zamordowany Kuldesh Sharma, stary antykwariusz i znajomy głównych bohaterów, budzi to uzasadnione oburzenie. W końcu Kuldesh miał tyle lat, że zasłużył na spokojny koniec w swoim łóżku. Nie ma takiej możliwości, żeby Elizabeth i jej przyjaciele zostawili tę sprawę policji, zwłaszcza, że Donna i Chris zostają odsunięci od śledztwa.

Kolejny tom serii o czwartkowym klubie zbrodni to nadal literatura urocza, dowcipna i błyskotliwa. Jest to też jednak opowieść o pożegnaniach z sąsiadami, z kochankami, z przyjaciółmi, ale też z własnym, sprawnym na ogół do tej pory, ciałem i umysłem. W jaki sposób to zrobić? Czy czepiać się na siłę każdego dobrego dnia, mając świadomość, że będzie ich coraz mniej? Czy odejść na własnych warunkach, pokazując starości środkowy palec? Nie dostaniecie tu gotowej odpowiedzi, bo każdy z bohaterów, jak zwykle, ma o tym swoje zdanie. Piękna, mądra, bardzo dowcipna opowieść. Już się bałam, że to koniec, ale mam wrażenie, że czwartkowy klub zbrodni w „pogodną noc” jeszcze się nie wybiera.