Ostatni niedźwiedź

"Ostatni niedźwiedź" to historia, którą zapragnęłam poznać odkąd tylko zobaczyłam jej zapowiedź. Uwielbiam książki w mroźnych klimatach, a ta miała należeć do niezwykłych i niezapomnianych. Niestety, choć to historia z potencjałem, moim zdaniem nie został on wykorzystany.

Jedenastoletnia April wyjeżdża z ojcem na Wyspę niedźwiedzi blisko bieguna północnego, na której mają spędzić pół roku. Jej tata to naukowiec, który podjął się przeprowadzenia badań meteorologicznych na wyspie. Dziewczynka w tym czasie postanawia zwiedzić wyspę, a tam spotyka Niedźwiedzia. To zaskakujące zjawisko, ponieważ od lat zwierzęta te nie zamieszkują już wyspy.

April potrafi czytać zwierzęta, nic więc dziwnego, że szybko nawiązuje kontakt z Niedźwiedziem, co daje początek wielkiej przyjaźni.

Wszystko zapowiadało się naprawdę cudownie, lecz niestety liczyłam na więcej satysfakcji z lektury. Mimo że jest to debiut autorki i można by przymknąć na niektóre sprawy oko, to miałam wielkie wrażenie, że zabrakło tutaj beta czytelników czy solidnej redakcji.

Autorka wskazuje na różne tematy ekologiczne, tata April nie ma dla niej czasu ze względu na badania i całość jest utrzymana raczej w realistycznej rzeczywistości. Natomiast sama postać Niedźwiedzia i więzi łączącej go z April to już czysta magia. Miałam wrażenie, że czasem czytam zupełnie różne historie, jedna z zasadami, które znamy i druga, zupełnie fantastyczna, która niestety gryzła mi się z pierwszą. Nasza boh...

„Ostatni niedźwiedź” to książka dla dzieci, ale muszę przyznać, że nie mogłam się oderwać od opisywanej historii. Opowieść o dziewczynce i jej nietypowym przyjacielu dostarczyła mi wielu emocji. Na początek smutek, wywołany sytuacją April, a później wzruszenie. Cała historia jest opisana niezwykle lekko. Po kartkach tej książki wręcz płynie się. Historia ta pozwoliła mi się na chwilę zatrzymać i pomyśleć co w życiu jest tak naprawdę ważne. Porusza ona również ważny temat: ochrony środowiska. Skłania do refleksji o tym jak będzie wyglądał w przyszłości świat jeśli dzisiaj czegoś nie zrobimy.

Opowiada o na o przyjaźni jedenastoletniej April z niedźwiedziem polarnym. Dziewczynka w wieku 4 lat straciła mamę. Jej tata jest naukowcem badającym zjawiska pogodowe. Dziewczynka nie lubi szkoły, a dzieci nie lubią jej. Ale nie przejmuje się tym. Pewnego dnia tata dostaje list od rządu. Ma na pół roku wyjechać na wyspę w pobliżu Norwegii. Wyspa nosi nazwę Wyspa Niedźwiedzia. Tylko skąd taka nazwa skoro nie ma niej ani jednego „miśka”? Dziewczynka nie wierzyła, że nie ma tutaj niedźwiedzi i postanowiła go poszukać. Sama, bo tata całe dnie pracował i nie miał dla April czasu. Po 3 tygodnia od przybycia na wyspę, dziewczynka spotkała swojego zwierzaka. Był głodny, samotny i ranny. April cały czas do niego mówiąc uwolniła jego łapę, a później pomogła wrócić do domu. Między jedenastolatką a białym zwierzęciem nawiązuje się wyjątkowa więź. Jeśli chcecie poznać ciag dal...