Opinia na temat książki Pasażer na gapę

Jak ja lubię czasami chwycić za książkę "spoza komfortu psychicznego". Zdarzają się bowiem takie cuda, jak "Pasażer na gapę".
Wspomniany pasażer pojawił się w moim czytniku również "na gapę", czyli prawdopodobnie z którejś wielkiej paczki ebookow. Nie przepadam za wspolczesnymi pisarzami, pisarkami też nie. Nie przepadam za wydawnictwem NR. I na dokładkę nie lubię powieści opartych na języku "z więźnia" - ordynarnym, chamskim i wulgarnym.

Powinnam tą książką piżgnąć po trzech stronach - z takim zamiarem do niej usiadłam (chciałam wyczyścić zasoby, czyli wyrzucić książki, ktorych nie da się czytać (a tych, we wspomnianych paczkach, jest aż nadto).
I co?
I gówno - jak mawiają prości ludzie.

Powieść okazała się nieprawdopodobnie wciągająca, napisana językiem blokersów (którego nie kumam :)). Nawet ogromna ilość wulgaryzmów nie przeszkadzała, a nawet tworzyła fabułę.

Być może nie sięgnę (specjalnie) po kolejną powieść pana Bednarka, ale tylko dlatego, że przesyt powieści spoza komfortu psychicznego, nie jest wskazany. Niemniej jednak - Szanowny Panie Autorze - ekstra udany eksperyment literacki.
Ale jak kolejna książka "wpadnie mi w ręce" to z wielką chęcią przeczytam.