Po Syberii

Colin Thubron
9.3 /10
Ocena 9.3 na 10 możliwych
Na podstawie 3 ocen kanapowiczów
Po Syberii
Lista autorów
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
9.3 /10
Ocena 9.3 na 10 możliwych
Na podstawie 3 ocen kanapowiczów

Opis

Syberia opisana przez Thubrona okazuje się kwintesencją Rosji ? na powierzchni resztki obozowych baraków sprzed 50 lat, a pod lodem mamuty zachowane tak, że można policzyć liście z ich ostatniego posiłku. I na przemian: jedno odmarza, a drugie zamarza. Thubron podróżuje po paradoksalnej krainie, która jednocześnie umiera i się odradza. Spod lodu wychodzi Kościół prawosławny, lokalne kultury, które miały stać się częścią jednego radzieckiego ludu, ale nie dały się do końca podporządkować, a zamarzają resztki sowieckiego imperium, stare obozy, instytuty badawcze i komunistyczne utopie budowane na wiecznej zmarzlinie. Gdzieś pod lodem i pod Rosją kryje się jednak coś potężnego, jednolitego, co kolejne ustroje chcą pokonać lub przeobrazić, ale w końcu zawsze stają się tylko jego częścią. Thubron stara się to opisać, pokazując fascynujące miejsca, bardziej i mniej znane. Podróż rozpoczyna w Jekaterynburgu, wspominając egzekucję rodziny carskiej, potem odwiedza m. in. Workutę (gdzie uczestniczy w prawosławnym nabożeństwie upamiętniającym ofiary łagrów), Akademgorodok pod Irkuckiem (miasto uczonych, dziś pozbawionych państwowych funduszy), jezioro Bajkał, syberyjski klasztor buddyjski, wreszcie Kołymę. Czytając książkę Colina Thubrona, możesz podróżować po Syberii, nie wychodząc z domu. To znaczy, masz okazję zrobić dwadzieścia kilka tysięcy kilometrów wzdłuż i w poprzek owej niezwykłej krainy, spotkać się z ałtajską Lodową Księżniczką, ze starowierami i z szamanami Tuwy, odwiedzić prawosławny monaster pod Irkuckiem i lamajski dacan pod Ułan Ude, popłynąć Leną naprzeciw Arktyce, aby podziwiać świat za kręgiem polarnym, obejrzeć Bajkał i odwiedzić ostatnich Żydów w Birobidżanie, pobyć w Jakucku i na Kołymie, łyknąć nieco historii i bardzo dużo wódki z bohaterami dzisiejszej Syberii ? a wszystko to nie wstając z własnej otomany... Jeśli zaś zdrowie i kasa ci pozwolą, to jestem pewien, że po przeczytaniu książki Colina Thubrona sam zechcesz tam pojechać. Mariusz Wilk Książka otrzymała w 2010 roku Nagrodę Nicholasa Bouviera.
Data wydania: 2011-08-25
ISBN: 978-83-7536-285-5, 9788375362855
Wydawnictwo: CZARNE
Seria: Orient Express
Stron: 380
Mamy 2 inne wydania tej książki

Autor

Colin Thubron Colin Thubron
Urodzony 14 czerwca 1939 roku w Wielkiej Brytanii (Londyn)
Colin Thubron - jeden z najbardziej znanych i utytułowanych brytyjskich pisarzy podróżników, autor kilkunastu książek o podróżach na Bliski Wschód, do Azji Środkowej i Wschodniej oraz Rosji. W 2008 roku został zaliczony przez magazyn "The Times" do ...

Pozostałe książki:

Po Syberii Cień jadwabnego szlaku Utracone serce Azji Za murem Amur. Między Rosją a Chinami Cruel Madness Falling Góra w Tybecie
Wszystkie książki Colin Thubron

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Czy ja dobrze widzę, że znasz książkę Po Syberii? Koniecznie daj znać, co o niej myślisz w recenzji!
️ Napisz pierwszą recenzje

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@frodo
2013-05-14
10 /10
Przeczytane

Smutna opowieść o smutnej krainie. Krainie rozsypujących się ludzi, domów, fabryk, obozów. I do tego przygnębiający obraz człowieka rosyjskiego. Takiego stłamszonego przez system i władzę ZSRR. Ponura książka, ale ciekawie opisująca nieludzką ziemię.

× 1 | link |
@askadze
2011-12-07
8 /10
Przeczytane

Czytając książkę Thubrona możesz owszem podróżować po Syberii nie wychodząc z domu, lecz podróż ta nie byłaby twoją podróżą idealną. Generalnie po przeczytaniu tej książki nie chciałbyś tam pojechać. Tak niezwykła kraina jaką jest Syberia, której siłą są ogromne obszary czystej, dziewiczej natury u Thubrona przeistaczają się w obraz zdegradowanych, marnych stepów, pól, drzew, ogromnych lasów bez potencjału i przyszłości. Ludzie których autor spotyka traktowani są przez autora z góry. Nad każdym km wisi historia. Tak jakby autor chciał zauważyć jak to było kiedyś pięknie i jak jest teraz okropnie. Opisuje opuszczone fabryki, zanieczyszczone rzeki, zdegradowanych ludzi, którzy żyją w oderwaniu od świata w swoich własnych szaleństwach, które autor od razu zauważa i z których ironizuje, są brzydkie dziewczyny, głód, bezrobocie, zapuszczone muzea. Czym głębiej pogrążamy się w Syberii tym jest gorzej. Generalnie współczuje autorowi, że odbył tak smutną i przygnębiającą podróż. Pewnie dlatego, że nie mógł w swoim postrzeganiu wyzbyć się stereotypów. Pewnie dlatego, że bardziej mamy przed sobą literaturę niż reportaż - dlatego też większość historii, i to się czuje, jest ubarwionych, wystylizowanych, zmyślonych. Zaczynamy podróż od zdania " człowiek w kajdanach zawsze przemierzał te pola lodowe" a kończymy zwiedzając gułag na Kołymie. Autor postrzega życie na Syberii przez pryzmat reżimu Stalinowskiego ( a to strasznie męczy) i chyba nie zdaje sobie sprawy, że ludzie, żyjący obojętni...

| link |
@gestia
@gestia
2011-12-04
10 /10
Przeczytane

Właśnie odbyłam podróż po Syberii. Po lekturze tej książki, mam w głowie obrazy, wyobrażenia, a nawet wspomnienia tak żywe, jakbym naprawdę tam była. Książka uwodzi i hipnotyzuje z niewymuszoną swobodą, z wielkim trudem przychodzi oderwanie się od lektury i powrót do codziennych czynności. To tak, jakby wysiąść z pociągu w trakcie naprawdę obiecującej podróży.

| link |

Cytaty z książki

O nie! Książka Po Syberii. czuje się pominięta, bo nikt nie dodał jeszcze do niej cytatu. Może jej pomożesz i dodasz jakiś?
Dodaj cytat