Pochowani w niebie

To pierwsza książka o zdobywaniu K2 z jaką miałam przyjemność czytać. I wydaje mi się, że pierwsza od jakiegoś czasu zajmującą się „górą mordercą”.
Opowiada o szalonej wyprawie jaka miała miejsce w 2008 roku, kiedy jedenaście osób straciło życie na K2. Oprócz opisu samej wyprawy, dostajemy bagaż informacji dotyczących nie tylko regionu Himalajów, ale również opowieści o ludziach je zamieszkujących – między innymi Szerpów.
Bardzo wiele informacji stanowiło dla mnie zupełną nowość. Nie miałam pojęcia do jakich walk dochodziło u podnóża najwyższych gór świata. I choć czasy nie wydają się tak odległe, to wiedza o problemach tego regonu była mi nieznana.
Dwójka autorów bardzo sprawnie wprowadza nas w historię dwóch bohaterów spod K2, ludzi, w których żyłach płyną góry. Poznajemy ich determinację, zaangażowanie, szaleństwo wspinaczki, brak opanowania, i niewiarygodną siłę pchającą ich w góry, do przodu, na kolejny niezdobyty szczyt.
Sama wyprawa opisana jest dla mnie mocno fragmentarycznie. Niejednokrotnie gubiłam się z bohaterami w białym śniegu, nie do końca wiedząc kto jest kim z jakiej wyprawy pochodzi. Być może jest to wina mojej zupełnej niewiedzy, jeśli chodzi o tę wyprawę. Jednak mimo tego, że miewałam momenty zastanawiania się nad kto jest kim, książkę czyta się bardzo dobrze. W pełni oddaje szaleństwo gór, szaleństwo wspinaczy, balansowanie na bardzo cienkiej linie odgradzającej życie od śmierci.
Z jednej strony książka to przestroga. Z drugiej opis n...