Opinia na temat książki Podcastex. Polskie milenium

Na co dzień nie słucham podcastów, więc nazwa Podcastex niewiele mi powiedziała. Dopiero podczas słuchania dowiedziałam się, co kryje się pod tą nazwą. Po audiobook sięgnęłam z chęci powrotu do czasów dzieciństwa. Urodziłam się w 92 roku, więc co nieco pamiętam z przełomu lat 90. i 00. na których skupiają się autorzy.

Podcastex. Polskie milenium to pozycja, dzięki której myślami odpłynęłam w przeszłość, wspominając stare, dobre czasy. Przypomniałam sobie fajne momenty m.in. pierwsze zetknięcie się z grą Simsy, namiętnie oglądanie Hugo w Polsacie, zastanawianie się nad tym dlaczego firma Era postawiła na pingwiny i kim jest facet z czerwonymi włosami.

Autorzy w swojej publikacji poruszają sporo tematów od muzyki, gry, literaturę po politykę. Bardzo mi się to podobał ten rozstrzał, bo dzięki temu znalazłam kilka odpowiedzi na kwestie, które kiedyś mnie nurtowały, a na przestrzeni czasu o nich zapomniałam oraz poszerzyłam swoją wiedzę.

To, co uwierało mnie w tej publikacji to przeniesienie stylu z podcastu do książki. Co mam na myśli? Odczuć się dało, że zamiast reportażu mam do czynienia z rozmową dwóch panów, którzy dzielili się swoją opinią dotyczącą jakiegoś zagadnienia, sugerując, co według nich jest dobre a co złe. Podcast rządzi się swoimi prawami i taka forma pewnie trafia do słuchaczy. W reportażu nie powinno mieć to miejsca. Ode mnie 6/10.