Poezja Jana Gawińskiego i kultura literacka drugiej połowy XVII wieku

Książka jest pierwszą od stu lat monografią twórczości Jana z Wielomowic Gawińskiego, poety cenionego w epoce baroku i oświecenia. Analiza twórczości Gawińskiego pozwala dostrzec ewolucję gatunków, rozmaite strategie imitacyjne poety, odtworzyć krąg pisarzy i instytucji dojrzałego baroku, ukazać kulturę literacką drugiej połowy XVII wieku. Ambicją monografii jest prezentacja poezji Jana z Wielomowic na tle panoramy zjawisk literackich baroku, rozpoznanie jej uczestnictwa w literaturze obiegu wysokiego i popularnego, ukazanie roli kręgu poetów małopolskich. Poezja Gawińskiego nie tylko twórczo kontynuuje dorobek kultury renesansu i wczesnego baroku, ale też zapowiada, m.in. dzięki uwrażliwieniu na tematykę przyrodniczą, estetykę rokoka i sentymentalizmu.