Opinia na temat książki Północ w Everwood

Zawsze trzeba mieć marzenia i otaczać się wiarą w osiągnięcie wyznaczonego celu.

Marietta pochodzi z bogatej rodziny, a życie w luksusie ma swoje tradycje i postanowienia. I właśnie przez rodzinną etykietę dziewczyna otrzymuje zakaz tańca w balecie, który kocha całym sercem. Stara się jednak nie zważać na słowa ojca i dalej podąża za marzeniami.
Kiedy ćwiczy zauważa nowego sąsiada, który wydaje się niezwykle tajemniczy, on także zwraca na nią uwagę..
Kiedy ich ścieżki się spotykają, Marietta odczuwa dziwny niepokój w jego towarzystwie i w tajemniczej okoliczności przenosi się do magicznej krainy zwanej Everwood..

Lubię połączenia, w których to magia przenika do realnego świata, daje w ten sposób dodatkowy obraz do naszej wyobraźni i tworzy indywidualny klimat w lekturze. Magia jaka miała tutaj miejsce była niezwykle odczuwalna, wejście do baśniowej krainy oddała w zupełności swój czar. Jednak to, co może się okazać piękne i uwodzicielskie, w rezultacie może także być niepokojące i zdradzieckie..
Tak też bohaterka z powieści przez własną lekkomyślność i łatwowierność (czym mnie rozczarowywała) odkrywa tą mroczniejszą stronę baśniowej krainy..

"Marzenia mają moc. Kiedy naprawdę się w nie wierzy, odnosi się wrażenie, że nie ma na tej ziemi nic, czego nie można by osiągnąć."

Fabuła dość nieśpiesznie dąży do zakończenia, ale zapewnia przez to klimatyczne otoczenie, w które trafia czytelnik.
Szkoda tylko, że niektóre dialogi były zupełnie pozbawione wydźwięku jaki dostarczyła w większości fabuła.

"Północ w Everwood" daje nadzieję do dążenia po marzenia, ale także pokazuje skutki błędów i ich konsekwencje, które to są najważniejszą życiową lekcją.