Paryż XIX i XX wieku swoja rolę europejskiego centrum sztuk plastycznych zawdzięcza przede wszystkim muzeom (Luwr, pałac Luksemburski) i regularnie organizowanym Salonom. Wszak miasto to słynne było wówczas także z kolekcji prywatnych. One to właśnie w dużym stopniu tworzyły dzisiejszą historię sztuki, dostarczając jej autorom materiału badawczego. Czasem udostępniane paryskiej publiczności, nieraz darowane muzeom, wystawiane na wystawach sztuki dawnej oraz współczesnej i na sprzedaż w H'otel Drouot, są istotną częścią dziedzictwa kulturalnego francuskiej stolicy. Niewątpliwie winny zająć należne sobie miejsce w zbiorowej pamięci, podobnie jak legenda Montmartre'u i Montparnasse,u. Książka traktuje o polskim wkładzie w ten fragment paryskiej historii sztuki.