Opinia na temat książki Poza mną

Ile ta książka wzbudziła we mnie emocji... Chociaż podobno jak są emocje to znaczy, że jest dobra.
Dawno nie czytałam historii tak przepełnionej smutkiem.
Czasem miałam ochotę potrząsnąć główną bohaterką i kazać się ogarnąć, a czasem chciałam ją przytulić.

Na początku było mi smutno, później się wkurzyłam, później było mi jej żal, a na koniec chyba pojawiła się jakaś mała garstka zrozumienia. Choć nie wiem czy to dobre.

Myślę, że każdy z Nas przeżył w jakiś sposób zakochanie. Pewnie było pięknie, szczęśliwie, smutno i wstrząsająco. Pewnie każdy wyniósł z tego jakąś lekcję.
W tej historii na pewno odnalazło się sporo osób... I to mnie chyba najbardziej smuci. Bo miłość powinna podnosić, a nie deptać. Powinna dodawać skrzydeł, a nie ograniczać. Powinna dodawać sił i chęci do działania, a nie zamykać nas w swoich szponach i zmuszać do czegoś, czego nigdy byśmy nie zrobili.
W prawdziwej miłości nikt nie powinien bać się być sobą.


I właśnie dlatego powinno się przeczytać "Poza mną", żeby wiedzieć jak nie dawać się traktować i jak nie traktować drugiej osoby. Szczególnie jeśli darzy się ją uczuciem.