Pozorne szczęście

Książkę czyta się przyjemnie, choć nie brakuje w niej różnego rodzaju braw. Podczas czytania książki towarzyszył mi prawdziwy tajfun różnych emocji. Autorka Paulina Cichecka w swojej powieści nie boi się dotykać trudnych tematów tj: kłamstwa, problemy finansowe, groźby, strata dziecka, ale też ubiera wszystko tak żebyśmy mogli przeżyć z bohaterami ich wzloty i upadki. Autorka Paulina Cichecka doskonale pokazuje nam w swojej powieści jak cenne jest zaufanie, a sekrety mogą je zniszczyć, lepiej mówić sobie najgorszą prawdę niż karmić się kłamstwami, bo te mogą mieć opłakane skutki. Bardzo zżyłam się z postacią Julii, która przeżywała w swoim życiu radość, lecz także wielki ból. Polubiłam też postać Miłosza, który był bardzo dobrze stworzony przez autorkę Paulinę Cichecką. Koniec książki jest bardzo piękny i wzruszający. Gratulacje dla autorki Pauliny Cicheckiej za stworzenie kolejnej cudownej powieści. Na pewno ta lektura skłania czytelników do przemyśleń. Czytając tę powieść musimy sobie odpowiedzieć na pytanie czym tak naprawdę jest "pozorne szczęście"? Drogi czytelniku, przygotuj chusteczki, wygodny fotel i kubek dobrego kakao lub jeśli wolisz herbatę. Otul się kocem i sięgnij po książkę, którą pragnę Ci🔥 polecić.

Bardzo się cieszę, że wreszcie w moje ręce trafiła ostatnia część serii Kaprysy losu, a mianowicie jej trzeci tom- "Pozorne szczęście" od Pauliny Cicheckiej.

Miałam okazję czytać zarówno pierwszy tom "Podróż poślubna" jak i drugi "Zawsze i na zawsze". Oba bardzo mi się podobały, więc z przyjemnością wzięłam się za lekturę tej pozycji.

Towarzyszymy tu Julce i Miłoszowi, którzy są już dwa lata po ślubie. Wiodą sielankowe życie, są zakochani.. no małżeństwo idealne pod każdym względem. Jednak do pełni szczęścia brakuje im dziecka, marzą o maleńkiej córeczce i postanawiają zacząć starania o potomka. Gdy wszystko wydaje się być na dobrej drodze, nad ich małżeństwem zaczynają pojawiać się ciemne chmury. Miłosz się zmienia, zaczyna unikać rozmów z Julką, coś ewidentnie jest na rzeczy. Okazuje się, że ich kryzys w małżeństwie jest ściśle związany z problemami w firmie Miłosza.

Czy uda im się uratować ten związek? Czy doczekają się potomka?

Tego dowiecie się czytając "Pozorne szczęście". Nie chcę psuć Wam całej radości z czytania, więc więcej nie zdradzę.

Książkę czytało się bardzo szybko. To typowa historia na piątkowy wieczór, by móc się odprężyć po ciężkim tygodniu pracy. Akcja rozgrywa się niespiesznie, czuć sielankę, niemal idyllę wraz z początkiem historii. Później już tak kolorowo nie jest, ale dzięki temu historia jest bliżej realnego życia- no bo w którym małżeństwie jest idealnie? Uważam, że zdrowo jest czasem się posprzeczać...

🩷🩷 RECENZJA 🩷🩷

Paulina Cichecka "Pozorne szczęście"

Julia i Miłosz są udanym, kochajacym się małżeństwem któremu do pełni szczęścia brakuje tylko dziecka. Starania o spełnienie marzeń nie jest niestety tak łatwe jakby się wydawało a do tego dochodzą jeszcze problemy finansowe firmy Miłosza. Miłość, oddanie i wsparcie miesza się nagle z tajemnicami, strachem i brakiem zaufania. Czy ostatecznie uda im się pokonać trudności? Czy miłość przetwa? Czy marzenie o dziecku się spełni?

"Pozorne szczęście" to ostatni tom serii Kaprysy Losu ale został on tak świetnie napisany że czytelnik kompletnie nie odczuwa braku znajomości poprzednich części. Fabuła skupia się głównie na codzienności naszych bohaterów. Julia zawsze pragnęła mieć rodzinę, dom i dziecko dlatego razem z mężem dbają o siebie pielęgnując łączące ich uczucie. I choć od początku książka wydaje się być lekką i przyjemną to z czasem totalnie się zmienia. Małżeństwo naszych bohaterów zostanie poddane olbrzymiej próbie, a wydarzenia które ich spotkają napewno wywołają w was sporo emocji. Problemy finansowe, piętrzące się tajemnice, kłamstwa, ciąża i dystans małżonków względem siebie wywołają przyśpieszone bicie serca i lawinę łez. Muszę wam przyznać że z doświadczenia wiem jak trudny i bolesny jest dla kobiety fakt iż mimo pragnienia i starań nie można być mamą dlatego całkowicie rozumiałam Julię. Lecz czy byłabym w stanie wybaczyć tak jak ona ??? Niestety nie wiem!!! Nie będę wam zdradzać szcze...

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, słyszałam o jej wcześniejszych powieściach jednak nie miałam przyjemności żadnej przeczytać, postanowiłam to zmienić właśnie przy okazji książki "Pozorne szczęście", która jest trzecim tomem cyklu #kaprysylosu. Każda z książek opowiada o innej parze bohaterów, dlatego można je czytać osobno. Stylistyka i język jakim posługuje się autorka jest bardzo lekki, prosty i przyjemny co sprawia, że książkę czyta się niezwykle szybko. Mi zapoznanie się z historią bohaterów zajęło jeden poranek. Fabuła została w interesujący sposób nakreślona i dobrze poprowadzona, a bohaterowie naprawdę ciekawie wykreowani, to naturalne, autentyczne postaci - takie które moglibyśmy spotkać w rzeczywistości i takie z którymi śmiało moglibyśmy się utożsamić w wielu kwestiach, podzielając podobne troski i dylematy moralne. Julia i Miłosz mierzą się z trudami dnia codziennego, pragnąc przy tym zaznac upragnionego szczęścia i miłości. Lubię takie historie, pisane życiem, do bólu prawdziwe. Akcja powieści toczy się swoim niespiesznym rytmem, co w tym przypadku bardzo mi się podobało, mogłam całkowicie skupić się na relacji głównych bohaterów, poczuć towarzyszące im emocje. Autorka w swojej powieści porusza sporo istotnych i ponadczasowych tematów, która z pewnością skłaniają Czytelnika do refleksji, pokazując przy tym jak istotna jest w związku partnerskim czy małżeńskim rozmowa oraz zaufanie. Miło spędziłam czas z tą książką i chętnie w przyszłości sięg...