Pozorowana tożsamość

Pochodzący z Łomży Nachman Podróżnik w relacji spisanej w latach 40. XX wieku opisuje swoją i swojej żony Heli historię przetrwania w czasie II wojny światowej. W szczegółach opowiada o życiu w getcie łomżyńskim, z którego w ostatniej chwili, tuż przed jego likwidacją w listopadzie 1942 roku, udało mu się wraz z Helą uciec do Warszawy. Tam, niespodziewanym zrządzeniem losu, znaleźli schronienie na Annopolu, osiedlu dla bezrobotnych i bezdomnych. Dzięki nowej tożsamości i „aryjskim papierom” przenieśli się do Śródmieścia, gdzie Nachman rozpoczął współpracę z Armią Ludową, dla której wyrabiał fałszywe dokumenty. Po wojnie małżeństwo podjęło decyzję o emigracji do Stanów Zjednoczonych, gdzie osiedliło się w Nowym Jorku, przybierając nazwisko Drew.

Powtórzyłem żonie wszystko, com naopowiadał szewcowi, by nasze bajki się zgadzały. Od tej chwili rozpoczęliśmy świadomą grę. Grę, w której należało wyeliminować to wszystko, w czym tkwiliśmy od urodzenia. Należało przebudować naszą psychikę, sposób myślenia, poruszania i reagowania na wszystko. Stawką było życie.
— fragment relacji

Wspomnienia ukazały się w nowej odsłonie serii wydawniczej Wspomnienia i Relacje (dawniej Wspomnienie, Relacje, Dzienniki), w której publikowane są relacje ocalałych z Zagłady spisane po II wojnie światowej.