Prawdy jak chleba

Jedenastego grudnia 2004 roku Małgorzata Niezbitowska dowiaduje się, że w IPN odnalazła się jej „teczka” i że jest to „teczka” tw. Przeżywa szok i natychmiast ujawnia ten fakt w „Rzeczpospolitej”. Wkrótce IPN wbrew prawu przekazuje akta mediom. Jedyną osobą, która nie ma dostępu do esbeckich papierów, a więc nie może się bronić, jest ta, której dotyczą. Niezbitowska występuje o autolustrację. Gromadzi dowody, analizuje tysiące stron dokumentów bezpieki, bierze udział w rozprawach. Jednocześnie prowadzi dziennik, w którym opisuje swoją historię. „Prawdy jak chleba”, to książka akcji, w części przedstawiającej przeszłość, brawurowych często przygód dziennikarki i fotografa, którzy dokumentowali stan wojenny; w części współczesnej przypomina kryminalno-sądowy triller. To również opowieść o miłości i przyjaźni, które rozkwitają w momencie próby. Małgorzata Niezabitowska (ur. 1948), dziennikarka, autorka książek, scenarzystka. W latach 70. współpracowała z tygodnikiem „Kultura”. W 1981 - reporterka „Tygodnika Solidarność”, po 13 grudnia dokumentowała, stan wojenny, publikowała materiały na Zachodzie. Jej książka „OSTATNI - Współcześni Żydzi Polscy” ukazała się w roku 1986 w USA, w 1987 w Europie zachodniej. W 1989 roku Niezabitowska zostaje rzecznikiem rządu T. Mazowieckiego. W 1993 publikuje (ze zdjęciami T. Tomaszewskiego) „Poszukiwanie Ameryki”, książkę opartą na reportażu, jaki przygotowali na stulecie „National Geographic”. W 2001 wydaje, „Księgę Dziesięciolecia Polski Niepodległej”, dzieło (370 autorów, 380 fotografów) przedstawiające lata 89 - 99.