Cytaty z książki "Przemytnicy życia"

“Dziś niewielu pozostało warszawiaków, którzy wiedzą, gdzie przed wojną i przez całą prawie okupację kipiał życiem Kercelak, kto, czym i jak handlował pod Żelazną Bramą.”

“Chciałem Czytelnikowi zwrócić uwagę na tę, bodajże najprostszą i najbardziej ludzką formę niesienia pomocy, jaką było zaspokojenie własnej, oczywiste, wewnętrznej potrzeby zachowywania się tak, jak należy.”

“Bycie człowiekiem oznacza wychowanie w sobie człowieka. Może są to sprawy zakodowane w genach, a może nabyta pogarda do wszystkiego, co głosi, że jeden człowiek jest lepszy od drugiego i jeden naród lepszy od drugiego...”

“Kilkakrotnie zamierzałem przerwać pisanie, częstokroć bowiem przedstawione fakty przypominają film przygodowy, nieoddający grozy, barbarzyństwa i bohaterstwa tamtych dni. Ale ja żyłem właśnie w takich, jak opisywane, warunkach, współdziałałem z takimi, jak opisywani tu, ludźmi.”

“Jakże popularne było wówczas w getcie powiedzenie, że po wojnie należy w Warszawie postawić pomnik Nieznanego Szmuglera. Bo przecież wielu poległo.”

“Jak mówić o Zagładzie komuś, kto jej nie doświadczył? Czy mamy prawo żądać od autorów dzienników czasu wojny, ludzi wystawianych na najcięższą próbę, wycieńczonych i przerażonych- dbałości o formę zapisu?”