Opinia na temat książki Przewina

“Przewina” Agnieszki Jeż jest trzecim tomem serii Sprawy Soni Kranz, który jednak opisuje osobną, zamkniętą zagadkę kryminalną, więc można po niego sięgnąć niezależnie od tomów pozostałych. Choć sama zachęcam do lektury również “Pomroki” i “Pastwy”, gdyż rola głównej śledczej, Soni Kranz, jej życia prywatnego, ma duże oddziaływanie na to, co wydarza się w jej życiu zawodowym, a także dlatego, że według mnie, to jest jedna z najlepiej wykreowanych postaci detektywów w polskiej literaturze kryminalnej.

Historia “Przewiny” rozgrywa się w dużej mierze w jednym miejscu - jest to ośrodek uzależnień. Tam dochodzi do potencjalnej zbrodni, tam toczy się spory kawałek śledztwa i to właśnie tam rozgrywają się sceny, która uważam za mistrzowskie - to sceny rozmów z pacjentami ośrodka, a jednocześnie potencjalnymi świadkami, a może i podejrzanymi? Ich dialogi, ta gra pomiędzy Sonią a jej rozmówcami, to jak na siebie oddziałują, co w czasie tych rozmów wychodzi - naprawdę dawno nie czytałam tak doskonale rozpisanych scen! Sama intryga też jest bardzo nieszablonowa, zaskakująca i wiąże zarówno tematów trudne psychologicznie, jak i historię tego miejsca, które jest przecież prawdziwe, albo przynajmniej na prawdziwym wzorowane. Ponadto bardzo ważny jest tutaj też wątek psychologiczny, zagadnień związanych i ze sprawą, i z prywatnym życiem głównej bohaterki, które powoli powinno wskakiwać w zdrowy rytm, ale jednak ciągle zdarzają się wyboje. To kryminał bliski codzienności, normalności, mówiący o emocjach i bolączkach, które dobrze znamy, z którymi, tak jak Sonia, mierzymy się na co dzień. Jeśli istnieją jeszcze wątpliwości czy kryminał może być głęboki, to “Przewina” raz na zawsze je rozwieje!