Opinia na temat książki Przygody w Dolinie Muminków

Dzięki za uwagę. Może się i stara, lecz kiepsko jej to wychodzi, prędzej oddala niż przybliża, gdy przedstawia coś na odwrót. Właściwie streszcza serial wymyślony przez kogo innego. Na przykład spory o Rubin roztrzygnięte przez jego zniszczenie, chociaż u Janssson Rubin został podwojony, aby Czarodziej był zadowolony a Topik i Topcia całe, Buka zaś dostała stary Kapelusz Czarodzieja, on miał już skądś nowy.

Te seriale najczęściej oglądają maluch i wole to niż modne Pieski, które nic nie wnoszą.

Wyjaśniam szczegółowo. Postacie są poważnie zmienione i to bez uzasadnienia. Ryjek bardziej niezręczny i zachłanny, Piżmowiec bardziej nudny i gadatliwy, do tego wprowadzeni do tych przygód, w których u Jansson nie biorą udziału, co powoduje zamęt. Mała Mi bardziej nieprzyjemna, zamiast wesołej (w swoisty sposób oczywiście) raczej przemądrzała i marudna. Panna Migotka powinna być miła, wdzięczna i czarująca, zakochana w Muminku, tymczasem jest niezrozumiale wyniosła, podejście do Muminka ma jakby lekceważące. Może Włóczykij najbardziej podobny do siebie, jednak jeden Włóczykij tych przygód nie czyni. Wreszcie kolejność przygód, mająca przecież znaczenie, przemieszana bez ładu i składu. 1 „Mała Mi się wprowadza” pod wpływem komiksu „Nowy dom Muminka” z wydumanym końcem, gdy dom odpływa na wielkim żółwiu. 2 „Wiosenna piosenka” i 3 „Smok” dwie odrębne przygody ze zbioru „Opowiadania z Doliny Muminków" połączone, jakby druga była wkrótce po pierwszej, można i tak, tylko czemu służy szereg dziwnych dodatków, jak gdy Tatuś Muminka z jego winy rozcina sobie cylinder siekierą ? 4 „Szalone lato Muminków” bardzo skrócone „Lato Muminków” z dziwnymi dodatkami jak Ryjek pływający na Piżmowcu. 5 „Złoty ogon” po zakończeniu powodzi Tatuś Muminka wystawia w teatrze Emmy swe pamiętniki jako sztukę, luźne nawiążanie do „Lata Muminków” gdzie wystawiałał „Narzeczone Lwa”, całość połączona z treścią komiksu „Złoty ogenek Muminka”, co przynosi jeszcze większy zamęt. 6 „Tajemnica Hatifnatów” znacznie poprzekręcany 3 i 4 rozdział „W Dolinie Muminków”, powinien pokazywać głębokie uczucie Panny Migotki do Muminka, darującej mu Drewnianą Królową, a jest wyprany z treści. 7 „Włóczykij i Dozorca Parku” znów powrót do „Lata Muminków” jednak bez powiązania z teatrem, Emmą i Filifionką, siostrzenicą jej męża, znacznie uproszczony. Równocześnie porażenie prądem Dozorcy, może i nie dla dzieci (można było pominąć i poprzestać na zerwaniu tabliczek z zakazami) utrzymane jakby nigdy nic. 8 „Gruba ryba” teraz przeskok do 5 rozdziału „W Dolinie Muminków” połączonego z komiksem „Dżungla w Domu Muminków”. Przygody trochę podobne, połączenie wypadło zbyt zawile, przy tym znów zubożone, pominięte, że Panna Migotka wpadła na pomysł jak upolować tę rybę i tak dalej. 9 „Noc Buki” nie oparte na czymkolwiek, w każdym razie bez związku z Topikiem i Topcią, o których mówi dopiero odcinek 20, Buka przybywa i odchodzi zamrażając powierzchnię morza, podąża za lampami umieszczonymi na pniu płynącym po morzu.

Muminki czytałam na studiach polecane przez mojego duszpasterza, jako powiastkę filozoficzną, to było wieki temu. Natomiast jest to ulubiona lektura mojej Córki i Zięcia i oni czytają różne wersje Iriskowi. Ja je tylko kupuję.