Opinia na temat książki Przypadki nie istnieją

Bardzo przykro mi to pisać, ale "Przypadki nie istnieją" to najgorsza książka jaką w życiu czytałam. Pełno w niej rażących błędów (składniowych, stylistycznych, gramatycznych i językowych). Czytając ją miałam wrażenie, że została napisana przez ucznia szkoły podstawowej i to takiego ze sporymi brakami edukacyjnymi. Brak jej korekty, ale i konkretnego pomysłu na fabułę, na której zresztą przez ciągłe powtórzenia i liczne błędy nie mogłam się skupić. Główni bohaterzy niestety również nie wypadają zbyt dobrze. Ich zachowanie, słownictwo i sposób myślenia strasznie mnie męczyły. Miałam też spore problemy z określeniem ich wieku, żadne obliczenia mi nie pasowały, a kiedy już okazało się po ile mają lat przeżyłam szok. Podobnie zresztą było z czasem akcji - książka jest go praktycznie pozbawiona. Nie wiadomo co i kiedy się dzieje. Mamy wrażenie, że cała historia rozgrywa się wciągu zaledwie kilka tygodniu, a tu nagle okazuje się, że minął rok… Kiedy ja się pytam? Nie mówiąc już, że tam się praktycznie nic nie dzieje, albo raczej dzieje, ale ciągle to samo – te same słowa, te same miejsca, te same czynności, te same problemy, te same zapewnienia– jednym słowem ciągle ten sam schemat. Brak też jakiegokolwiek wyjaśnienia zaistniałych konfliktów, pojawiających się przeszkód czy wspomnianych problemów. Naiwność i ślepota głównej bohaterki poraża. Nie wspominając już, że takich wzorców nie powinno się przekazywać młodym czytelnikom.
Ciekawym zabiegiem, który mógł choć trochę poprawić sytuację była zmiana narratorów. Niestety nie został on w ogóle wykorzystany. Bohaterowie tak naprawdę są tacy sami, tak samo myślą, tak samo mówią. Jednym słowem jednolita masa i gdyby usunąć ich imiona z podtytułów, mogli by uchodzić za jedną postać.
Podsumowując historia jest nierealna, naiwna, przesłodzona, dziecinna i słaba. Nie polecam.
Książkę odebrałam za punkty na portalu CzytamPierwszy.