Opinia na temat książki Przypadki nie istnieją

Ola jest niska, ma kilka kilogramów za dużo, chłopcy omijają ją łukiem. Aż tu pewnego dnia na wakacjach wpada na nią na deskorolce przystojny Marcel. Oboje wpadają sobie w oko, po pewnym czasie i kilku turbulencjach zaczynają się spotykać. Pewnego razu nad jeziorem Marcela zaatakował wytatuowany chłopak. Ktoś zadzwonił po policję. To był Mike, przyjaciel Oli z dzieciństwa, który od dawna ją kocha, ale ją zaślepia miłość do Marcela. Dziwna to miłość – pełna czułości, zazdrości, nieufności, wydawania rozkazów, decydowania za partnerkę, SMS-ów. Marcel skrywa tajemnicę. Ola boi się, że on ją skrzywdzi i zrani. Wie, ile ich dzieli, ale jest nim zafascynowana i zaabsorbowana.
Zniszczę cię, rozumiesz?! Zapamiętaj to sobie!!
Na początku jest dużo szczegółowych, szkolnych opisów wszystkich pomieszczeń. Zachowanie i słowa bohaterów wskazują na nastolatków w wieku 16-17 lat, żadne obliczenia mi nie pasowały, a prawdziwy wiek bohaterów był zaskoczeniem. Miłość z zaskoczenia rozumiem, lecz ciągłe spędzanie czasu w domu, wykonując te same czynności i raczenie się tymi samymi słowami, to już przesada, szczególnie gdy czytelnik dowie się, ile czasu trwa akcja! Coś się zaczyna dziać, gdy SMS-y od nieznajomej sieją w Oli niepokój i gdy na arenę wkracza Mike. Brak następstwa czasu. Niewiele wiadomo o codziennym życiu bohaterów. Ola ciągle jest głaskana po głowie jak mała dziewczynka! Niektóre wątki pourywane, a wątek „szpitalny” mało realny. Stale te same miejsca, czynności, słowa. Dialogi schematyczne, dużo błędów, głównie ortograficznych. Na plus ogólnie tematyka, rozterki i rozmyślania bohaterów, zmienna narracja pierwszoplanowa, szczera rozmowa z matką.
Dla kogo ta książka? Najprawdopodobniej dla młodzieży, gdyż w tym romansie młodzieżowym na pierwszy plan wysuwa się pierwsza miłość, walka o ukochaną osobę, zazdrość, przyjaźń.
Książkę odebrałam za punkty w portalu Czytam Pierwszy.