Opinia na temat książki Różany eter

Przyznam szczerze, że miałam bardzo wysokie wymagania względem tej książki. Naczytałam się tyle zachwytów, że po prostu nie mogło być inaczej. I choć Różany eter nie okazał się tak rewelacyjny, jak obiecywały mi opinie innych, to muszę przyznać, że jak na debiut jest naprawdę dobry. Zabrakło mu trochę dopracowania. Pierwsze dwa lata studiów i życia bohaterki są bardzo rozbudowane. Jednak pod koniec czas tak przyśpiesza, że nawet nie wiemy kiedy i ile go minęło. Sporo też mogłabym zarzucić wykreowanym bohaterom, którzy jak na taką cegiełkę są niestety słabo rozbudowani i bezpłciowi.
Bardzo dobrze za to autorka poradziła sobie z przedstawieniem wybranej przez siebie epoki. W opisach miasta, strojów czy zwyczajów zadbała o detale, i to do tego stopnia, że momentami odnosi się wrażenie cofnięcia w czasie.
W książce odnajdziemy również sporo informacji o stanie medycyny w tamtym okresie – co mnie osobiście momentami wprowadzało w zadziwienie. Nie jest jednak tego tak dużo jak się spodziewałam i zmniejsza się w miarę przyśpieszenia akcji. Osobiście odniosłam wrażenie, że ten wątek medyczny jest mniej ważny niż ten romantyczny czy kryminalny. Nawet główna bohaterka, która studiuje przecież medycynę i chce zostać lekarzem jakoś za dużo się nią nie interesowała. Wydaje mi się też, że wątek studiów spowalniał akcję. Kiedy tylko pojawiała się jakaś zagadka i zaczynało się robić naprawdę ciekawie, autorka nagle wracała do tematu studiów.
Podsumowując Różany eter ma swoje mocniejsze i słabsze strony. Jednak w ogólnym rozrachunku wychodzi obronną ręką. Uważam, że to naprawdę udany debiut i bardzo przyjemna lektura.

Książkę odebrałam za punkty na portalu CzytamPierwszy.