Różany eter

Ta książka przeniesie Was w zupełnie inny świat i sprawi, że na chwilę zapomnicie o otaczającej Was rzeczywistości! Czasy la belle époque skradły moje serce i sprawiły, że przez dwa dni żyłam w Polsce z tych lat.

Poznamy tutaj losy Róży Zimmerman, 18 latka, która jest sierotą i została wychowana w klasztorze rozpoczyna studia. Jako jedna z pierwszych kobiet może zostać lekarzem i oczywiście społeczeństwo nie jest jeszcze w stanie tego zaakceptować. Według nich kobiety powinny rodzić dzieci i siedzieć w domu, a kobieta lekarz nigdy nie powinna ich leczyć.

W tej książce jest naprawdę dużo medycyny! Mnóstwo historycznych ciekawostek i sposobów jak leczono kiedyś choroby, które dla nas wydają się być tak bardzo banalne! Widzimy pierwsze operacje, choroby zakaźne oraz nowotwory. Bardzo dużo jest opisów oraz podejścia społeczeństwa do ówczesnej medycyny.

Oczywiście dziewczyna pragnie poznać swoją przeszłość, która jak się okazuje jest bardziej mroczna niż mogłaby ona przypuszczać. Na początku w książce było mnóstwo rozpoczętych wątków, które jak się potem okaże schodzą się w jeden i to w jaki! Historia rodziny Róży bardzo mi się podobała! Jak najszybciej chciałam się dowiedzieć kim byli jej rodzice i jaki los ich spotkał. We wszystkim pomagały jej trzy przyjaciółki, których perypetie w tej książce również poznamy.

Taka typowo kobieca i lekka literatura, którą ja szczerze Wam polecam! Wiedziałam, że przy tej książce będę się świetnie bawiła, a...

"Kobieta lekarz?! Nie sądziłem, że dożyje takich strasznych czasów!"

"Różany eter" zapowiadał się na idealną książkę, czasy olbrzymich sukien, lekki romans w tle i nietypowy temat medycyny, który był wtedy zakazany dla kobiet. No czy nie brzmi to idealnie?! Szczerze mówiąc, nie mogłam się doczekać kiedy dostanę ją w swoje lepkie rączki i spędzę przy niej cały dzień. Niestety nie okazała się aż tak idealną książką na jaką liczyłam, choć nie należy myśleć, że należy do tych najgorszych.
Czytając miałam wrażenie, że przeniesiono mnie do innego świata. Autorka cały czas się trzymała upatrzonej epoki i myślała o szczegółach, które mogliśmy dojrzeć w opisach strojów i miasta, czy pojedynczych ciekawostkach historycznych. Autorka także skupia się na medycynie, chociaż miałam wrażenie, że czym dalej jestem w historii "Różanego eteru" tym jej mniej. Na samym końcu lektury, nawet nie zauważyłam, w którym momencie minęło tyle czasu i jak to się stało, że to już finał przygody z medycyną głównej bohaterki. Z jednej strony, nawet dobrze, że nie zostałam zawalona wątkiem medyny, z drugiej, jednak mi jej brakowało, ponieważ co innego miałam obiecane gdy czytałam opis książki. Wspominając o bohaterach, niestety nie byłam zadowolona. Akcja toczy się naprawdę szybko (chociaż książka składa się aż z 500 stron) co może też spowodowało bezpłciowość bohaterów. Żaden nie posiadał swojego charakteru, każdy wydawał mi się zagubiony w swoim świecie i zastanawiający się co tak naprawdę ro...

Pierwszy raz w moje ręce trafiła książka z @wydawnictwolira i ogromnie zachwyciła mnie okładka, piękna i tajemnicza, aż nie mogłam się doczekać aż poznam uroczą dziewczynę która na niej widnieje.
Róża nie miała łatwego życia, była sierotą podrzuconą siostrom zakonnym przez ojca gdy była jeszcze mała. "Nigdy nie dociekałam, co się z nim stało. Miałam do niego żal, że tak mnie skrzywdził." Kiedy postanawia zdawać na medycynę jeszcze przed rozpoczęciem zajęć w szkole poznaje Lilie która zostaje jej najlepszą przyjaciółką a potem do nich dołącza Iris oraz Laura, jako kobiety, postanawiają trzymać się razem ponieważ w ich czasach kobiety mogą już zdawać na medycynę ale nikt nie traktuje ich na poważnie. Róża swoim usposobieniem co chwila zjednuje sobie nowych przyjaciół oraz adoratorów, niestety o ile przyjaciół można mieć wielu, partnera musi wybrać tylko jednego, piękny Fryderyk ze skłonnościami do zaburzeń psychicznych czy może doktor Kader stateczny lekarz, co wygra? Miłość czy rozsądek? "Ale w głowie jak mantrę słyszałam wciąż od nowa słowa Laury: jedynie czas jest nadzieją.... Jedynie czas..."
Od samego początku nie do końca wiedziałam o czym ma być ta książka, najpierw było sporo o Fryderyku i zauroczeniu między nim a przyszłą lekarką a potem zniknął i bardzo długo nikt o nim nie wspominał, były też co chwila nowe morderstwa o których potem wszyscy znowu zapomnieli, tak brnąc do przodu zrozumiałam że jest to po prostu zwyczajne życie Róży. Dziewczyna próbuje poznać ...

Przyznam szczerze, że miałam bardzo wysokie wymagania względem tej książki. Naczytałam się tyle zachwytów, że po prostu nie mogło być inaczej. I choć Różany eter nie okazał się tak rewelacyjny, jak obiecywały mi opinie innych, to muszę przyznać, że jak na debiut jest naprawdę dobry. Zabrakło mu trochę dopracowania. Pierwsze dwa lata studiów i życia bohaterki są bardzo rozbudowane. Jednak pod koniec czas tak przyśpiesza, że nawet nie wiemy kiedy i ile go minęło. Sporo też mogłabym zarzucić wykreowanym bohaterom, którzy jak na taką cegiełkę są niestety słabo rozbudowani i bezpłciowi.
Bardzo dobrze za to autorka poradziła sobie z przedstawieniem wybranej przez siebie epoki. W opisach miasta, strojów czy zwyczajów zadbała o detale, i to do tego stopnia, że momentami odnosi się wrażenie cofnięcia w czasie.
W książce odnajdziemy również sporo informacji o stanie medycyny w tamtym okresie – co mnie osobiście momentami wprowadzało w zadziwienie. Nie jest jednak tego tak dużo jak się spodziewałam i zmniejsza się w miarę przyśpieszenia akcji. Osobiście odniosłam wrażenie, że ten wątek medyczny jest mniej ważny niż ten romantyczny czy kryminalny. Nawet główna bohaterka, która studiuje przecież medycynę i chce zostać lekarzem jakoś za dużo się nią nie interesowała. Wydaje mi się też, że wątek studiów spowalniał akcję. Kiedy tylko pojawiała się jakaś zagadka i zaczynało się robić naprawdę ciekawie, autorka nagle wracała do tematu studiów.
Podsumowując Różany eter ma swoje mo...

"Różany eter" to opowieść o losach Róży Zimmerman, 18letniej dziewczyny, która jako jedna z pierwszych kobiet w historii może rozpocząć studia medyczne. To jej spełnienie marzeń, ale i spore wyzwanie – nie tylko naukowe, ale i społeczne, gdyż przyjdzie Róży walczyć na każdym kroku z dyskryminacją płci pięknej. Prócz naukowych wątków, w powieści znajdziemy też trochę kryminału, thrillera i romansu. Dużo, ale bardzo zgrabnie połączone! Wydarzenia powieści dzieją się na przełomie kilku lat, wszystko jest bardzo realistycznie rozłożone. Róża jest narratorem powieści, więc czytelnik prócz aktualnych wydarzeń, ma też wgląd w jej emocje i odczucia.
Muszę też zaznaczyć, że klimat dawnych lat jest bardzo dobrze oddany. Na ulicy ciężko spotkać pojazdy zmotoryzowane, raczej codziennością są dorożki czy tramwaje konne. Większość domów nie ma prądu, nie wspominając o telefonie. A jakie to były czasy dla medycyny! Czas odkryć, innowacyjnych operacji, zmian i ulepszeń! Pod tym względem autorka wybrała chyba najlepszy okres 😊
Ogólnie jestem zadowolona z lektury, czytało się ją lekko i przyjemnie. Mam nadzieję, że druga powieść autorki też będzie toczyć się w dawnych czasach 😊