Różowa linia. Jak miłość i płeć dzielą świat

Czasem myślę, że żyję w bańce. Że moi bliscy, znajomi i ci, których kocham, żyją w niej również. Że wszyscy jesteśmy w niej bezpieczni, możemy być tym kim chcemy i kochać jak nam się podoba. A później otwieram oczy i dopada mnie przerażenie, oraz strach. I czasem już nie wiem, czy starczy mi na to wszystko siły..

Nie potrafię być obiektywna wobec tej książki, bo dotyka ona tematów zbyt mi bliskich. A nawet jeślibym potrafiła, to nie jest książka, o której wypada pisać, ograniczając się tylko 2200 znaków. Bo różowa linia, to coś z czym na co dzień spotyka się wielu, to wielowymiarowa szczelina (o ile tak mogę to ująć), która tworzy nowe rodzaje podziałów między ludźmi, często oparte na starych uprzedzeniach. To podział, który czasami tworzy również wewnętrzne konflikty w nas samych. konfliktów w jednostkach. To mur, który odgradza akceptację od nienawiści. I trwogę wywołuje fakt, ile takich różowych linii dzieli nas na co dzień. Natomiast jako książka, Różowa Linia zapiera dech swoim zakresem, głębią i człowieczeństwem. Różowa linia to perfekcyjna kombinacja analizy sytuacji osób LGBTIQA+ i ich walki i głęboko poruszających, osobistych historii i winiet osób queer. Znajdują się w niej historie pokrzepiające, ale też takie, które rozdzierają serce. Wszystkie z nich są jednak portretami osób, które próbują znaleźć sposób na bycie wiernym sobie. Gevisser w swojej książce wykazuje się szacunkiem, troską i empatią. Jego dbałość o reprezentowanie każdej osoby na jej wł...

,,Różowa linia. Jak miłość i płeć dzielą świat" Mark Gevisser to wielowątkowy, obszerny reportaż, który jest wynikiem siedmioletniej podróży i rozmów autora z bohaterami jego książki, a także obszerną analizą wydarzeń społecznych, politycznych i kulturowych, które miały znaczący wpływ na ruchy społeczności LGBTQ+. Przedstawieni bohaterowie reprezentują różnorodne zakątki świata. Począwszy od tych bliskich nam geograficznie europejskich krajów jak: Łotwa, Litwa Rosja i Francja po dalekiej jak Uganda, Meksyk, Egipt, Kenia i Republika Malawi.
Losy tych ludzi są przejmujące i dramatyczne, ale nie brakuje w tej książce także szczęśliwych momentów. Trudne świadectwa w nieprzyjaznej dla nich rzeczywistości przeplatają się z historiami i sytuacjami ruchów LGBTQIA na całym świecie. Opisując te aspekty autor uwzględnił wpływy polityki, kościoła i rozwoju technologii. W pewnym sensie media społecznościowe stały się obusiecznym mieczem, ponieważ sprawiły, że osoby o innych orientacjach seksualnych i tożsamościach płciowych stały się bardziej widoczne, oczywiście nie miałoby to miejsca bez ich odwagi. Tym samym mogli poczuć, że nie są osamotnieni w swoim życiu i tworzyć własne bezpieczne społeczności, a z drugiej strony tworzą się grupy ich przeciwników. Autor podchodzi do przedstawianych przez siebie wątków z subtelnością, wrażliwością i dużą dozą empatii. Język, choć nie jest wyszukany, to ujmuję, ponieważ czuć, że każde słowo w tej książce było bardzo przemyślane. Z większości...