Rzeźnicy i lekarze

Uwielbiam książki z nutką medycyny w tle, a jak są jeszcze tak dobre jak ta, to uwielbiam je jeszcze bardziej!
Książka, która jest naukowa, która ma poważną bibliografię i milion przypisów, a którą czyta się tak lekko i łatwo, jakby całą historię opowiadał nam najlepszy przyjaciel. Mamy tutaj pokazaną historię i powstanie chirurgii i medycyny. Poznajemy lekarza Josepha Listnera, który całe życie poświęcił na badania i rozwój medycyny. Był on chirurgiem i cały czas próbował zrozumieć dlaczego tak wiele osób, po zabiegach chirurgicznych czy zwykłych, małych zranieniach umiera. Dla mnie niesamowite jest to, że ktoś mógł tak naprawdę bez niczego zrozumieć rolę bakterii i zakażeń i nauczyć innych i samego siebie jak z tym walczyć! Dla mnie Ci lekarze, badacze z XIX wieku potrafili zrobić COŚ ogromnego z niczego. Wszystko co osiągnęli kosztowało wiele pracy, lat, badań i domysłów. Oni nie mieli dosłownie nic i tylko przez empiryzm mogli działać i uwierzcie mi ... działali bardzo prężnie! To dzięki niemu wprowadzono do szpitali i na sale operacyjna dezynfekcję. Ci ludzie nie wiedzieli, że bród i ropa to coś złego!
Książka momentami drastyczna, okrutna, ale jak bardzo prawdziwa! Wszystko co w niej jest zawarte to sama prawda, oparta na historii. Ja jestem przerażona, jak wtedy wyglądały szpitale, więzienia, czy zwykłe ulice! Wiecie, że po Tamizie pływały łodzie z więźniami, bo nie mieli gdzie ich trzymać? Albo, że operowali guzy na żywca?! Że szpitale to tak naprawdę były d...

Medycyna od XIX wieku poczyniła takie postępy, że lekarz z tamtych czasów-gdyby jakimś sposobem pojawił się w naszych czasach-miałby prawdopodobnie kłopoty aby odnaleźć się we współczesnej medycynie. Bo prawdę mówiąc, w tamtych czasach, zatrważająca liczba zgonów pacjentów wynikała z kompletnego braku higieny. Lekarz potrafił po wykonaniu sekcji, tymi samymi rękami, bez ich umycia zszywać pacjenta. Zwykłe skaleczenie mogło się skończyć śmiercią, z uwagi na wszechobecny brud. Dopiero działania bohatera tej książki-otworzyły-można by rzec oczy na warunki panujące i na stopniowe zmiany. Bowiem na początku uznawano to za zwykłe oszustwo ze strony bohatera, swego rodzaju brednie.