Serce

Edmund de Amicis

8.3 /10

Ocena 8.3 na 10 możliwych
Na podstawie 28 ocen kanapowiczów

Lista autorów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

8.3 /10

Ocena 8.3 na 10 możliwych
Na podstawie 28 ocen kanapowiczów

Opis

"Książka ta, przeznaczona szczególnie dla chłopców uczęszczających do szkół elementarnych pomiędzy dziewiątym rokiem życia a trzynastym, powinna by właściwie nosić taki tytuł: „Dzieje roku szkolnego, spisane przez ucznia trzeciej klasy szkoły municypalnej we Włoszech”. Mówiąc wszakże, że książka napisana została przez ucznia klasy trzeciej, nie chcę utrzymywać, iż utworzył on ją tak, jak wydrukowana została. Uczeń notował sobie odręcznie i jak umiał to, co widział, co czuł, co myślał w szkole i poza szkołą, a ojciec jego, przejrzawszy w końcu roku notatki owe, spisał podług nich te karty, starając się nie zmienić w niczym nie tylko myśli swego syna, ale owszem, zachować, o ile można, i słowa jego nawet. W cztery lata później, i będąc już w gimnazjum, syn odczytał rękopis i dodał do niego to i owo, w świeżej mając pamięci ludzi i zdarzenia. A teraz czytajcie, chłopcy, tę książkę. Mam nadzieję, że zajmie was ona i ku dobremu pobudzi." [Ze wstępu]

Tytuł oryginalny: Cuore

Data wydania: 1906

Wydawnictwo: Gebethner i Wolff

Kategorie: Opowiadanie zagraniczne, Dla dzieci

Stron: 200

Mamy 21 innych wydań tej książki

Autor

Edmund de Amicis

Urodzony 21 października 1846 roku we Włoszech (Oneglia)

Edmondo De Amicis – włoski pisarz i dziennikarz. Autor powieści dla młodzieży Serce. Fot. autorstwa published by Scribner's Sons, NY, 1898 - Stories by foreign authors, etching made by Gabrielle Clements[1], Domena publiczna, @Link; źródło: @L...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Edmund de Amicis

Recenzje

serce chłopca

18.09.2023

Takich książek nie ma wiele, a szkoda. Ta powieść to klasyka, bezsprzecznie zasłużona, wspaniała i uniwersalna. Ona się nie starzeje. A co najlepsze, wraz z upływem lat nabiera coraz większej wartości i znaczenia. Skrywa walory, które odkrywasz przy każdym czytaniu na nowo. To jak „Mały Książę” Antoine de Saint-Exupery`ego, który zawsze odsłani... Recenzja książki Serce

@aga.kusi_poczta.fm × 19

"Miej serce i patrzaj w serce"

19.08.2012

W czasach gdy kulturę, dobre wychowanie, a czasem nawet moralność zastąpiono dobrą zabawą czy chęcią zysku, trudno znaleźć na półkach księgarni takie tytuły jak „Serce”. Z drugiej strony, aż miło popatrzeć, ile osób zna tę książkę. Chociaż XIX-wieczna, nie starzeje się, wydawana jest po raz kolejny i kolejny. Zyskuje nowych czytelników. Do niektó... Recenzja książki Serce

@Mery111

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Renax

2020-07-24

3 /10

Przeczytane Młodzieżówki

Tyle się ostatnio dyskutuje o lekturach szkolnych, więc postanowiłam przypomnieć sobie to oto dzieło, żeby sprawdzić, czy byłoby teraz strawne dla dzieci. Wiem, mówili, że to ponadczasowy utwór i owszem, jest on ponadczasowy i opiewający wartości warte szacunku, trochę zapomniane, takie jak szacunek dla pracy, miłość do ojczyzny, szacunek dla rodziców i nauczycieli, pochwała dobrych uczynków i ofiary. W dodatku opisuje klasę, w której uczniowie są bardzo bogaci albo niespotykanie ubodzy i pokazuje jak sobie z tym radzić. Opowiadania miesięczne są urocze i ponadczasowe, ale reszta? Głupio tak pisać o arcydziele, ale tam ani akcji, ani wydarzeń. Listy od rodziców do Henryka są bez ładu i sensu. W dodatku lekturę utrudniał i nużył brak jakiejkolwiek akcji i archaiczny oraz patetyczny język. To tłumaczenie Konopnickiej, choć piękne literacko, nawet już nie trąci myszką, ono śmierdzi myszami jak stary kredens w starym garażu. Jeżeli mnie, po polonistyce i zaprawionej w starych książkach taki styl nuży to co ma powiedzieć biedny dzieciak? Owszem, Wolne Lektury opatrzyły przypisami każde stare słowo, ale problemem jest coś innego, a mianowicie ta maniera sprzed 100 lat, żeby okraszać język polski wykrzyknikami. Mnie to drażni i męczy w czytaniu. Nie wiem czy tak napisał to Amicis, czy tylko Konopnicka tak dołożyła, bo 100 lat temu tak się pisało.
Jeśli miałabym dziecko to chciałabym mu poczytać o wartościach opiewanych w tej książce, ale tak to największy twardziel uśnie. M...

» czytaj dalej

× 11 | Komentarze (1) | link |

ŁK

@luki.tsa

2008-11-01

Pierwsza powiedzmy poważna książka którą przeczytałem w życiu. Opowieść ucznia Turyńskej szkoły z przed ponad stu lat.Z jego opowieści wyłania się ciekawy obraz tamtych czasów, gdzie szacunek do drugiego człowieka był nadrzędną wartością. Postać bohatera skupia w sobie takie cechy jak wrażliwość na krzywdę innych, konsekwencje i sumienność. Autor poprzez słowa pokazuje Turyn oraz jego mieszkańców z dużą dbałością o szczegóły osadzając wszystko w przyjemnym klimacie.

× 2 | link |

@aendriu3000

2014-05-16

8 /10

Przeczytane

ksiazke serce polecila mi moja mama. Ksiazka ta stala u mnie w domu na polce odkad pamietam. Jakos nigdy nie moglem sie przelamac zeby po nia siegnac gdyz zawsze mialem cos innego do czytania. Pewnego deszczowego weekendu, obie biblioteki w moim miescie byly zamkniete a ja nie mialem co ze soba zrobic. Przypomnialem sobie slowa mojej mamy ze to 'piekna ksiazka'. Stwierdzilem ze dam jej szanse. I nie pozalowalem. Ksiazka wciagnela mnie na caly dzien. Przeczytalem ja jednym tchem. To piekna opowiesc o szkolmych czasach podstawowki w pewnym miasteczku. O tym jak bardzo bedac dziecmi nie doceniamy naszych nauczycieli. Czytajac serce zatesknilem do czasow podstawowki i do moich nauczycieli. Teraz mijajac budynek mojej bylej szkoly przypomina mi sie ta ksiazka. I mysle o tym jak wiele serca wlozyli w to zeby nas czegos nauczyc. To naprawde piekna ksiazka.

× 1 | link |

@monica

2014-06-22

10 /10

Przeczytane

może i książka trochę smutna, ale jakże wartościowa - przywraca stary system wartości , o którym wiele dzieci nie ma pojęcia - listy ojca do syna wzruszają do łez - fragment o miłości do matki zapadł mi na zawsze w pamięć - postaram się ,żeby moi synowie go przeczytali - polecam !!!

× 1 | link |

@BagatElka

2019-11-13

10 /10

Przeczytane 📚 Posiadam

Jedna z pierwszych książek,które opowiedział mi w dzieciństwie mój dziadek....dzięki Niemu i historiom,które mi opisywał pokochałam czytanie,za co będę Mu wdzięczna do końca mego żywota.
Ta książka zajmuje szczególne miejsce i w moim zbiorze i w sercu.

× 1 | link |

@interplaygirl

2011-09-16

Przeczytane

Pamiętam jak byłam jeszcze w podstawówce i mama mi ją kupiła, mówiąc że to piękna i ważna książka. A była tak smutna, że nie mogłam przez nią przebrnąć i płakałam. Chyba spróbuję jeszcze raz.

× 1 | link |