Seryjne morderczynie

Pierwsza moja styczność z twórczością autora i niestety od razu duże rozczarowanie.

Już w pierwszym rozdziale autor tłumaczy się z błędu popełnionego w jednej z poprzednich książek (opisanie fikcyjnego mordercy jako istniejącego w rzeczywistości), co dramatycznie zmniejszyło moje zaufanie co do rzetelności jego pracy wykonywanej przy zbieraniu materiałów do swoich książek.

Do tego tłumaczy się moim zdaniem dość nieudolnie:
"część społeczeństwa chce żeby seryjni mordercy istnieli - i część ta, łącznie z naukowcami, niechętnie weryfikuje dane o sprawcach na rzecz nieskończonego powielania nierzetelnych informacji".
Czyli idąc dalej tokiem myślenia autora - wszystkie książki o istniejących mordercach można między bajki włożyć i nie ma co liczyć na sprawdzone fakty (a ja naiwna właśnie faktów oczekiwałam po "literaturze faktu", nie wiem co mi przyszło do głowy).

Na prawie 160 stronach autor zamieścił opisy ponad 60 seryjnych morderczyń, co siłą rzeczy sprawia, że część z nich dostąpiła zaszczytu tylko króciutkiej wzmianki. Nie jest to jednak bardzo zauważalne, ponieważ znaczna większość charakterystyk jest napisana w bardzo podobny sposób i usypia to czujność. Momentami autor próbuje naprawić monotonię wrzucając kilka specjalistycznych terminów zmieniając niestety dany fragment w pseudonaukowy bełkot. Do tego błędy, których nie powinno być w książce o takiej tematyce np. nazywanie przez autora arszeniku pierwiastkiem (arszenik to tlenek arsenu)....