Opinia na temat książki Sielsko i diabelsko

"Sielsko i diabelsko"... muszę przyznać, że ten tytuł idealnie oddaje istotę powieści Beaty Kępińskiej i został bardzo trafnie dobrany.

Dlaczego sielsko...?
Akcja powieści została umiejscowiona w otoczeniu Gór Świętokrzyskich, w niepowtarzalnym klimacie tamtejszych wsi, w których jakby czas się zatrzymał. Widok z okna na pasmo Łysicy i okoliczne wzniesienia, piękno przyrody, lasów otaczających ludzkie siedliska tworzy niepowtarzalny sielski klimat.

Dlaczego diabelsko...?
Tutaj sprawa bardziej się komplikuje, chociaż odnosi się z całą pewnością do codziennego życia rodziny Zalewskich - bohaterów książki, których niemal każdy dzień obfituje w wiele zaskakujących zdarzeń. Podczas lektury tak naprawdę nigdy nie wiemy co naprawdę się wydarzy i właśnie ta niepewność czyni opowieść bardziej interesującą.

Główna bohaterka to Joanna - kobieta po czterdziestce obdarzona dużym temperamentem, rozwiniętą wyobraźnią, porywcza i nieprzewidywalna w swoim zachowaniu. Bohaterka często najpierw działa, a dopiero potem myśli o konsekwencjach swoich posunięć. Ta z jednej strony zwariowana i nieobliczalna osoba jest też niebywałą altruistką o gołębim sercu, kocha ludzi i zwierzęta, a jej bliscy, znajomi i sąsiedzi zawsze mogą znaleźć u niej pomoc i wsparcie.
Joasia - polonistka z gimnazjum - jest matką osiemnastoletnich bliźniąt - Dominiki i Patryka, którzy swoimi młodzieńczymi pomysłami również dostarczają jej niemało emocji i wyzwalają sporą dawkę adrenaliny.

Prawdziwym balsamem na porywczość Joanny jest opanowany i wyważony charakter jej męża Krzysztofa - lekarza internisty, który zapewnia swojej żonie ogromne poczucie bezpieczeństwa, a w trudnych sytuacjach służy jej radą, pomocą i wsparciem. Z taką kobietą na pewno jego życie nie jest nudne i monotonne. To na nim w głównej mierze spoczywa utrzymanie rodziny.

Rodzina przeżywa swoje wzloty i upadki, boryka się z codziennymi problemami, spłatą zaciągniętych kredytów, nieuczciwością urzędników, utratą pracy i mieszkania, wreszcie rozbudową domu i wyjazdem za granicę w celu zarobkowym.

W obliczu zaistniałych problemów Joanna postanawia wziąć życie w swoje ręce i stara się za wszelką cenę sprostać obowiązkom zawodowym, domowym, rodzinnym i dodatkowo zarządzać rozbudową nowo zakupionego domu, podczas gdy Krzysztof decyduje się na wyjazd do Anglii, aby jako lekarz zarabiać tam na utrzymanie rodziny i spłatę zaciągniętych zobowiązań. Ich małżeństwo trwa ponad dwadzieścia lat i można je uznać za szczęśliwe. Ze wspomnień Asi i jej rozmów z koleżanką ze szkolnych lat - Grażyną poznajemy historię rodziny Zalewskich, ich perypetie od czasów ukończenia szkoły średniej, kontakty z rodzicami i teściami.
Kiedy Joanna zostaje sama, a kontakt z mężem ogranicza się tylko do rozmów "na Skypie" z czasem kobietę ogarniają pewne wątpliwości co do trwałości ich związku. Tym bardziej, że w Londynie, gdzie od pewnego czasu pracuje Krzysztof, przebywa też jego koleżanka z dawnych lat - Anna, którą teściowie widzieli jako idealną kandydatkę na żonę dla ich syna.
Joasię ogarnia zazdrość o kobietę, z którą jej mąż spędza czas. Bujna wyobraźnia bohaterki podsuwa jej coraz to gorsze myśli, które wzmacniają wątpliwości. Na dodatek na "Naszej Klasie" pojawia się dawny adorator Asi - jej pierwsza miłość, z którym w momencie osamotnienia nawiązuje kontakt.

Jak potoczą się losy rodziny Zalewskich, wokół której wiele się dzieje? Czy małżonkowie przetrwają trudne momenty rozstania?

Zachęcam do lektury powieści Beaty Kępińskiej, która dostarczy Wam sporej dawki humoru. Nie obejdzie się także bez wzruszeń, a przecież właśnie o emocje tak naprawdę tu chodzi..

Polecam.