Opinia na temat książki Skradziona tożsamość

Przerażający dokument o polskich dzieciach porwanych przez nazistów.
Jakie były losy porwanych dzieci?
Czy każdemu udało się wrócić do ukochanych, biologicznych rodziców?

Mnóstwo dzieci nigdy nie wróciło do rodzinnych miejscowości. Wielu z nich nie poznawało już dawnych rodziców i wracali do Niemiec.
Nie wyobrażam sobie bólu rodziców, kiedy brutalnie odbierano im pociechy, a później, po wojnie, kiedy udało się je namierzyć i wracały do ojczyzny, te nie poznawały już swoich rodzicieli. Wracamy do nowych domów, ponownie raniąc tych pierworodnych.

Dlaczego właściwie upatrywali sobie dzieci?
Pragnęli powiększenia III Rzeszy, a dzieci bardzo szybko zapominają. Robili im dosłownie pranie mózgów wmawiając zakłamaną rzeczywistość.

Jednak nie był to jedyny sposób.
Powstała też organizacja Lebensborn, której założeniem było tworzyć "czystych rasowo" Aryjczyków. Była to dosłownie hodowla ludzi, gdzie miały rodzić się perfekcyjne, jasnowłose, niebieskookie dzieci. Co działo się z dziećmi niepełnosprawnymi, ułomnymi? Oczywiście bez mrugnięcia okiem wysyłano je do obozów koncentracyjnych, gdzie czekała je śmierć.
"W naszym kraju istniało przynajmniej kilka ośrodków Lebensbornu, m.in. w Bydgoszczy, Krakowie czy Helenówku pod Łodzią."

Książka jest niezwykle ważnym dowodem tych straszliwych czasów.
Nie ukrywam, że nie czyta się jej łatwo.
Wielokrotnie odkładałam ją na kilka dni. Historie śniły mi się po nocach.
Jednak uważam, że powinniśmy czytać takie książki, posiadać je w biblioteczce, by nigdy nie dopuścić do zapomnienia.
Jesteśmy to winni poległym ludziom.