Sobowtórka

Megan i Leah to bliźniaczki, jednak w odróżnieniu od innych bliźniąt więcej je różni niż łączy. Niełatwa przeszłość i zadawnione krzywdy sprawiają, że od lat nie utrzymują kontaktu. Zmienia się to, gdy Megan odkrywa kolejna rzecz, poza wyglądem, łączącą ją z siostrą - obie sypiają z tym samym mężczyzną. Konfrontacja przyniesie nieoczekiwane skutki...

Znacie określenie "plot twist"? Ja do momentu przeczytania "Sobowtórki" nie sądziłam, że w jednej książce może być ich aż tyle. Co tu się działo... Mam wrażenie, że wyobraźnia Autorki nie zna granic (a przecież to debiut!) Nie jestem w stanie zliczyć ile razy, gdy już byłam pewna w jakim kierunku potoczy się ta historia Sarah Bonner pokazywała mi, że tak naprawdę nic nie wiem.

Ogromny plus tej historii to fakt, że zaczyna się niepozornie i sprawia wrażenie, że będzie to kolejna powieść o toksycznej relacji dwóch kobiet to Autorka przełamała ten schemat (i to wielokrotnie) i przedstawiła coś zupełnie nowego, na dodatek sytuację poznajemy z kilku perspektyw, co wnosi kolejne, dość niespodziewane wątki.

"Sobowtórka" to niesamowity thriller psychologiczny. Dzięki lekkiemu stylowi, jakim posługuje się Bonner bardzo łatwo wniknąć w wykreowany świat, a historia wciągnie nas niemal od pierwszej strony.

Ocenę minimalnie obniżam z dwóch powodów: jest jeden szczegół, którego Autorka nie wyjaśniła, a który mnie wydaje się istotny, a poza tym, w pewnym momencie zbyt dużo zdradziła, przez co zakończenie...

Zawsze fascynowały mnie rodzeństwa, które były kropka w kropkę podobne do siebie. Jak odróżnić takie osoby? Moja pierwsza myśl, to charakter. Bywają znaki szczególne, ale dla zwykłego obserwatora mogą być one niewidoczne, dlatego sprawia to więcej trudności.

"Sobowtórka" przyciągnęła moją uwagę już samym tytułem. Przeczytałam opis i już wiedziałam, że chcę poznać tę historię. I nie żałuję, choć nie obędzie się bez minusów.

Sarah Bonner stworzyła bohaterki, które niczym się nie różnią. Tak naprawdę ciężko wytypować, która z sióstr jest lepsza. Może obie są siebie warte? Megan i Leah miały burzliwą relację. Bliźniacy podobno są ze sobą silnie związani, jednak niekoniecznie jest to dobra więź.

Co, jeśli jedna z sióstr odkrywa, że jej mąż ma romans ze swoją szwagierką? Co, jeśli te złe momenty wracają i czara goryczy się przelewa? Siostra zabija siostrę i podszywa się pod nią? Teoretycznie plan idealny, praktycznie - zawsze może coś pójść nie tak.

Sarah Bonner pokusiła się o przedstawienie "Sobowtórki" z kilku perspektyw. I o ile perspektywa bliźniaczek i męża jednej z nich były ciekawe, tak ta adwokata kompletnie nie przypadła mi do gustu. Autorka zaczęła naprawdę dobrze i czekałam z niecierpliwością, jak ta historia się potoczy, czym mnie zaskoczy. Przyznaję, kompletnie nie spodziewałam się kierunku, jaki obierze ta historia, ale niestety im dalej poznawałam losy Megan i Leah, tym moja ciekawość malała i czekałam, aż ta historia się ...

Megan i Leah to siostry bliźniaczki. Łączy je praktycznie identyczny wygląd. Dzieli właściwie wszystko inne. Już od wczesnych lat dziewczyny nie pałały do siebie siostrzaną miłością, czego dowodem okazało się niemal całkowite zerwanie stosunków. Gdy Megan odkrywa romans męża z siostrą bliźniaczką, dochodzi do kolejnej awantury, która kończy się tragicznie dla jednej z nich. Ta, która wychodzi cało z zaistniałej sytuacji postanawia zacząć żyć także życiem swojej siostry…

„Sobowtórka” to debiutancki thriller psychologiczny autorstwa Sarah Bonner i szczerze powiedziawszy najlepsza książka tego gatunku, jaką dane mi było przeczytać w ciągu ostatnich kilku tygodni. Dawno już nie byłem wodzony za nos przez autora z taką bezczelnością przy odkrywaniu kolejnych elementów pogmatwanej układanki. Sama historia przedstawiona jest w interesujący sposób, podsycający czytelniczą ciekawość niemal do temperatury wrzenia. Nie pozbawiona jest mimo wszystko pewnych niedociągnięć, za który ja uważam głównie brak genezy siostrzanego konfliktu, który ewoluował już od ich wczesnych lat młodzieńczych.

Pełna intryg, niedopowiedzeń i niezdrowych relacji- właśnie taka jest „Sobowtórka”. Historia zdaje się jakich wiele, lecz ukazana w zupełnie inny sposób. Z pozoru tylko prosta fabuła okazała się misternie skonstruowaną intrygą, której finału nie byłem w stanie przewidzieć aż do samego końca…

Współpraca z wydawnictwem Muza.

"Sobowtórka" - gwarantuję, że od tej książki trudno się oderwać. Wciąga od pierwszych stron, zaskakuje czytelnika zwrotami akcji, no i nieprzewidywalnym zakończeniem. Wspomnę jeszcze, że książka jest debiutem!

Bliźniaczki, Megan i Leah, oraz Chris, mąż Megan, to główni bohaterowie kryminału. Domyślacie się, że jeśli bohaterkami są bliźniaczki, to będą się zamieniać swoim życiem. Jeśli pewnego dnia jedna zniknie, to która?

Autorka tak zakręciła historią bliźniaczek, że trudno było przewidzieć zakończenie. To pięć rozdziałów, poznajemy różne wersje wydarzeń przedstawionych przez cztery osoby. Kto z bohaterów steruje pozostałymi? Kto jest lepszym graczem? Dowiedzcie się sami.

"Sobowtórka" to bardzo udany debiut. Spodobał mi się styl autorki, świetnie się czytało. Gorąco zachęcam do lektury. To gwarancja dobrze spędzonego czasu.

"Na całym świecie odsetek identycznych bliźniąt jest taki sam, więc wszędzie powtarza się tę mantrę o identycznym DNA. Ale to nie do końca tak działa. Jesteśmy jak klony, ale DNA przechodzi jednak drobne zmiany, mikromutacje, które nas odróżniają i które można wyśledzić."

Sobowtórka - Sarah Bonner


Megan i Leah – siostry bliźniaczki. Nie maja jednak ze sobą najlepszej relacji, mimo ze tak wiele się mówi o więzi między rodzeństwem- a zwłaszcza bliźniakami. Niemniej Megan i Leah zrywają ze sobą kontakt, kiedy zostaje wydana książka, która miały pisać razem, a jednak to Leah dostaje za ni zasługi.
Czapę goryczy przelewa się, kiedy Megan odkrywa, ze jej mąż ma romans, a w dodatku z jej siostra. Kobiety spotykają się w domku letniskowym Leah. Dochodzi do kłótni. Teraz Megan ukryła ciało siostry w przenośnej lodowce, a od teraz będzie prowadzić podwójne życie - swoje i siostry milionerki i influencerki - dopóki nie wymyśli jak rozwiązać cała sprawę z ciałem, siostra i mężem !
Plan jest dobry, ale przecież każdy plan może się posypać prawda ?


„Sobowtórka” to thriller psychologiczny, co do którego mam mieszane uczucia. Z jednej strony pomysł na fabule był ciekawy, a z drugiej mam mały dylemat, bo nie do końca wszystko mi pasowało. Autorka nie pokusiła się o wyjaśnienie nam dlaczego siostry miały tak słaba relacje od samego początku, dostajemy jakieś przebłyski, kilka flashbackow i to tyle. Jak dla mnie to za mało. Do tego niektóre opisy, które były pomiędzy, totalnie nic nie wniosły. Uważam, ze taki zapychacz nie jest dobry. Autorka od samego początku daje nam do zrozumienia jak to się wszystko potoczy, wiec zakończenie nie jest spektakularne i zaskakujące. Szkoda.
Jedyny plus to podział książki na części, w...

Macie rodzeństwo? Może w dodatku bliźniaka?

Od zawsze fascynowały mnie książki, a także filmy, gdzie główny wątek dotyczył bliźniąt. Tym bardziej jeżeli mam do czynienia z thrillerem, czy horrorem, bo zawsze czuć dość mocny psychodeliczny klimat i genialnie widać więź jaka łączy bliźnięta. Dlatego nie mogłam pominąć „Sobowtórki” i znalazła się ona w mojej domowej biblioteczce.

Ogólnie zamysł na fabułę „Sobowtórki” był bardzo dobry i na samym początku dość mocno wkręciłam się w fabułę. Jednak im dalej szłam tym bardziej zaczynało mi czegoś brakować i nie wszystkie elementy do końca mi do siebie pasowały. Ba! Tak naprawdę niczym mnie ta książka nie zaskoczyła, bo już od początku było wiadomo jak się to wszystko potoczy. Autorka wiele faktów podała na tacy i zabrakło jakiegoś elementu zaskoczenia. Dlatego po przeczytaniu książki sama zaczęłam się zastanawiać jak to się stało, że tak szybko ją przeczytałam i to nawet z większym zaciekawieniem. Odpowiedzią na to jest świetny styl pisania autorki, jej kreacja postaci i utrzymujący się od samego początku do końca ciężki klimat, który wzbudza w czytelniku lekki niepokój.

Na sam koniec muszę wspomnieć o dwóch największych minusach, które najbardziej mnie dręczą. Pierwszy z nich to brak rozwinięcia historii relacji pomiędzy siostrami, albo raczej ich braku. Chciałabym się dowiedzieć dlaczego ich więź wyglada w taki sposób, a nie czytać perspektywę adwokata, która kompletnie nicze...

"Mia­łam wra­że­nie, że kur­czę się wjej cie­niu, aona jak wam­pir wy­sy­sa ze mnie ener­gię iżywi się moim cier­pie­niem."
••
"Czło­wiek jest wsta­nie do­ko­nać wszyst­kie­go, jeśli od tego za­le­ży jego wol­ność. Albo życie."
▪︎▪︎
Ta książka jest naprawdę nieźle porąbana i nawet nie liczcie, że polubicie któregoś z bohaterów, nie ma na to najmniejszych szans. Co więcej, do tej pory nie mogę się zdecydować czy sama historia mi się podobała, na pewno mi się nie nie podobała. Ma to sens? Jeśli nie, to trudno.

Zabierając się za "Sobowtórkę" przygotujcie się na prawdziwy rollercoaster zwrotów akcji. Przez większość czasu nie wiemy co się dzieje, kto jest dobry a kto zły. Wprawdzie z tym "dobrym" to bym nie przesadzała, ponieważ zasadnicze pytanie powinno brzmieć "Kto tutaj jest bardziej walnięty?".
Najlepiej będziecie się bawić, nie wiedząc za dużo o fabule i po prostu dacie się jej porwać, bo jedno trzeba tej historii oddać, czyta się ją znakomicie.

Zatem czytajcie i wyróbcie sobie własne opinie, bo chociaż trudno mi ją jednoznacznie ocenić, to przyznam, że bawiłam się świetnie.