Synowie Kaina, córy Lilith... to analiza mitu wampira w kulturze popularnej i próba estetycznego dowartościowania literatury fantastycznej. Wampir traktowany jest tu jako metafora człowieka ponowoczesnego w świecie bez Boga i moralnych aksjomatów. Jego bunt wobec Stwórcy jest więc wyrazem rozczarowania światem i wciąż rosnącej potrzeby doświadczeń. Zabijanie i zaspakajanie żądzy pozwala mu na chwilę przełamać nudę wiecznej egzystencji. Motyw wampira analizowany jest w perspektywie kantowskiej estetyki wzniosłości. Dla autora stanowi jedną z ostatnich wielkich mitycznych opowieści kultury ponowoczesnej.