Opinia na temat książki Szamanka od umarlaków

Pięknie wydana „Szamanka od umarlaków” Martyny Raduchowskiej to kolejna reedycja tej książki. To nie jest moje pierwsze spotkanie z tą autorką. Poprzednie było całkiem udane, więc bardzo chciałam nadrobić również tę serię. Książkę przesłuchałam w audiobooku. I chociaż nie przepadam za kobiecymi lektorami, to tym razem pani Ewa Abart spisała się wyśmienicie.

Ida Brzezińska pochodzi ze starego magicznego rodu. To oczywiste, że jej rodzice mają wobec niej pewne wymagania, którym Ida wcale nie zamierza sprostać. Wszak nie posiada kompletnie mocy i gdy wszystkie sposoby na jej obudzenie zawodzą, nasza bohaterka postanawia postawić na swoim i zacząć studia we Wrocławiu na wydziale psychologii. Ida jednak ukrywa wielką tajemnicę. Mianowice widzi duchy zmarłych i po drobnych kłopotach ląduje u swojej ciotki na szkoleniu, by zostać Szamanką od umarlaków. I uwierzcie mi na słowo, to dopiero początek tej historii…

Cóż to była za książka! Szczerze przyznam, że nie wiedziałam czego się spodziewać. Ale absolutnie się nie zawiodłam. Troszeczkę fabuła przypominała mi „Szeptuchę” pani Miszczuk. Ida również nie przebiera w słowach i ma całkiem niezły charakterek. A Tekla chwilami przypomina Jarogniewę. Te podobieństwa sprawiły, że bawiłam się przy tej książce wyśmienicie. Smaczku nadaje również opowiadanie stworzone przez autorkę specjalnie do tej edycji. „Maszkarada” nakreśla nam wydarzenia sprzed Szamanki i to był bardzo fajny wstęp przed główną historią. Styl pani Raduchowskiej jest niezwykle przyjemny i przystępny. Ta historia o duchach i czasami mrocznych stronach obcowania z nimi, jest idealną książką na jesienny czas. Jestem ogromnie ciekawa jak dalej potoczą się losy Idy. Będę z niecierpliwości wyglądała kolejnej części, która mam nadzieję, również wyjdzie w pięknej odsłonie.