Opinia na temat książki Szamanka od umarlaków

Ida to z pozoru zwykła dziewczyna, która chce chodzić do szkoły i zdawać maturę ze swoimi rówieśnikami. No właśnie.. z pozoru. Bo tak naprawdę wywodzi się z rodu czarownic i czarodziejów, tylko że u niej jeszcze nie ukazały się magiczne moce. Może akurat jest tym pokoleniem, które nie otrzymało żadnych magicznych mocy w genach? Choć to niemożliwe, a jednak.. z tym, że Ida posiada inne moce, o których nie wie nikt oprócz niej.. i zmarłych. Cóż... Tak, dziewczyna potrafi porozumieć się z duchami, przez co często ma urwanie głowy, ale rodzice tego nie zauważyli.

Początkowo książka mnie wgl nie wciągnęła. Ta "Maszkarada" bardzo mnie wymęczyła i wręcz musiałam się zmusić, by czytać dalej. Myślałam nawet, by porzucić już lekturę i odłożyć. Ale że nie lubię tak robić, to zaparłam się i powoli powoli czytałam. I dobrze zrobiłam. Bo jak już zaczęłam czytać konkretnie "Szamankę od umarlaków", to tak mnie bawiła ta historia, że zaśmiewałam się z niektórych tekstów i rozmów z ciotunią xd. Oj, nie miała Ida lekko ze swoją ciotką Teklą 😅. Ta kobieta przebijała wszystko. I w sumie to dzięki niej wyciągnęłam się bardziej w tę historię.

Jak już wciągnęłam się w historię, to dobrze się z nią bawiłam. Częściej się zaśmiałam niż wystraszyłam, ale raczej jakoś specjalnie nie będę się upierała by przeczytać pozostałe części. Jak same mi wpadną w ręce to ok, ale nie, żebym nie mogła się doczekać. Ale trzeba przyznać, że wydana została świetnie. Barwione brzegi kartek, wklejka i ilustracje na początku książki są mega i nadają fajnego klimatu książce