Opinia na temat książki Szklany dom

Przyznajcie się, że już sama okładka "Szklanego domu" robi wrażenie. Mnie osobiście bardzo się podoba 😍
A to, co skrywa wnętrze jest intrygujące i zaskakujące.
"Szklany dom" to powieść przesiąknięta zapachem lasu i krwi...
Skrywa też rodzinne tajemnice...

Herringtonowie wraz z opiekunką wyjeżdżają do rezydencji Foxcote Manor. Jest to posiadłość znajdująca się w środku lasu. Rodzina pragnie tu odpocząć.
Dla dzieciaków - Hery i Teddy'ego jest to przygoda życia.
Zaś dla Jeannie to czas, by nabrać dystansu do przeszłości. Rok temu straciła dziecko. Rana na jej sercu jest świeża, dlatego pragnie uporać się z tragedią. Udaje jej się to, dzięki niemowlęciu porzuconemu w lesie. Herringtonowie postanawiają się nim zaopiekować, zatem jego istnienie zachowują w tajemnicy. Jedynie Rita - opiekunka dzieci - wykazuje się zdrowym rozsądkiem, zdając sobie sprawę z tego, że zatrzymanie dziecka, może zaważyć na dalszych losach rodziny. Jednak nikt nie chce jej słuchać. A przecież ich przyszłość jest krucha kal szkło...

W książce "Szklany dom" przeszłość miesza się z teraźniejszością, dzięki czemu ma się możliwość jeszcze bardziej zgłębić się życie Herringtonów.
Tutaj kłamstwo goni kłamstwo.
Tajemnica goni tajemnice.
Co się stanie, gdy sekrety ujrzą światło dzienne?

Autorka w doskonaly sposób wykreowała bohaterów oraz miejsce swojej powieści. Emocje wybierają z każdej ze stron. Wabią, kuszą, wywołują dreszczyk na całym ciele. Tajemniczy las, z jeszcze bardziej tajemniczym domem pobudzają wyobraźnię i budują napięcie. A dwa z pozory niepasujące do siebie wątki, łączą się w jedną spójną całość. Elementy układanki wskakują we właściwe miejsce, ukazując historię, która wciąga i zaskakuje.

Polecam!